Τα πάνω-κάτω ήρθαν στο ματς με το καλημέρα. Την ώρα που η ατμόσφαιρα ήταν «κολασμένη» από τον κόσμο, ο Νίνης έφτασε κοντά στο να την απογειώσει. Η τύχη όμως του 'κλεισε το μάτι και το σουτ του (λίγο έξω απ' την περιοχή και από κεντρικό σημείο) κατέληξε στο δοκάρι, μην μπορώντας κι ο ίδιος να πιστέψει το πόσο μεγάλη ευκαιρία έχασε για να χρίσει πλήρως αφεντικό τον Παναθηναϊκό.

Και σα να μην έφτανε αυτό, ήρθε η απόλυτη ψυχρολουσία... Με την άμυνα να μαρκάρει με τα μάτια (σε εκτέλεση κόρνερ), με τον Στιλ να... κολλάει κάτω από την εστία και με τον Πράνιτς να χάνει τον Ντοντό, ο οποίος στο 6', προκάλεσε τα πρώτα «εγκεφαλικά» στη Λεωφόρο.

Χρόνος υπήρχε για τα δύο γκολ που χρειαζόταν πλέον το τριφύλλι. Και διάθεση έδειξαν οι παίκτες του. Αλλά την μία ο Πράνιτς και την άλλη ο Καρέλης (αμφότεροι σε κεφαλιές) δεν μπόρεσαν να ισοφαρίσουν. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού στήριζαν, αλλά όσο ο χρόνος περνούσε, οι πράσινοι έδειχναν να χάνουν τη συγκέντρωσή τους. Να μην έχουν καθαρό μυαλό. Να παίζουν μόνο με σέντρες, να υπάρχει πρόβλημα στα χαφ (επιθετικά κι αμυντικά) και την Καμπάλα να κρατά σχετικά εύκολα το προβάδισμά της.

Κι εκεί που τα λεπτά κυλούσαν μια φλύαρη πολιορκία για την ελληνική ομάδα και που άρχιζε σιγά-σιγά η... γκρίνια, ο Μπεργκ πήρε το όπλο του! Εκμεταλλευόμενος την όμορφη ενέργεια και μπαλιά του Καρέλη, ο Σουηδός ισοφάρισε (34') και ξεσήκωσε το γήπεδο. Και θα μπορούσαν όλα να 'χουν γίνει πιο... όμορφα, αν στις καθυστερήσεις ο Βέρντινταμπ είχε πετύχει αυτογκόλ κι όχι δοκάρι, κρατώντας το 1-1...

Ο Παναθηναϊκός έκλεισε από νωρίς τους Αζέρους στα καρέ τους. Αλλά κι αυτοί έβγαζαν πάθος για να κρατήσουν το προβάδισμά τους. Και την ίδια οι πράσινοι προσπαθούσαν εντελώς ανορθόδοξα να φτιάξουν παιχνίδι, με τον χρόνο να φεύγει σε βάρος τους... Και ήρθε και δεύτερο σοκ κόντρα στην παιδική χαρά της πράσινης άμυνας. Εκτός τόπου και χρόνου όλοι (κυρίως ο Ταυλαρίδης) και ο Ντοντό που βρέθηκε στην πλάτη της «εκτέλεσε» στο 60' τον Στιλ για το 1-2 και τον Γολγοθά που 'χε να ανέβει πλέον το τριφύλλι...

Οι παίκτες του Αναστασίου (που άργησε πολύ να κάνει κινήσεις απ' τον πάγκο, ενώ «ελέγχεται» και γι' αυτούς που αντικατέστησε) ήταν πλέον αλλού ντ' αλλού... Έβγαιναν όλες οι αδυναμίες τους στον αγωνιστικό χώρο. Δεν μπορούσαν ώρες-ώρες να αλλάξουν πάσα στα 5 μέτρα... Σκέτη θλίψη έπιανε τον κόσμο του Παναθηναϊκού για περίπου ένα τέταρτο, με τους πράσινους να μην κάνουν ούτε τα βασικά, να γλιτώνουν το τρίτο γκολ (σε σουτ του Ζέκ μέσα από την περιοχή) και τους οπαδούς του να αποδοκιμάζουν έντονα με γιούχα και συνθήματα για αυτό (το τραγικό) που έβλεπαν...

Κι ενώ δεν υπήρχε ΤΙΠΟΤΑ να κρατήσει όρθια την πίστη για ανατροπή (δύο γκολ χρειαζόταν η ελληνική ομάδα), ήρθε η εκτέλεση φάουλ του Νάνο στο 78' (όπου η μπάλα κόντραρε, άλλαξε πορεία και κατέληξε στα δίχτυα) να γράψει το 2-2, να επαναφέρει προς στιγμήν το χαμόγελο και να δώσει πίστωση χρόνου στον Παναθηναϊκό. Προσπάθησε στο τελευταίο τέταρτο το τριφύλλι, αλλά δεν είχε τον τρόπο για το χρυσό γκολ. Και οι ελπίδες του εξανεμίστηκαν στην εκπνοή όταν ο Μπεργκ έχασε το δύσκολο τετ-α-τετ, το οποίος κλείδωσε τον οδυνηρό αποκλεισμό της ομάδας του...

Διαιτητής ήταν ο Σλοβάκος Ιβάν Κρούζλιακ. Βοηθοί οι συμπατριώτες του Τόμας Σομολάνι και Τόμας Μοκός, ενώ τέταρτος ο επίσης Σλοβάκος Πέτερ Κράλοβιτς.

Κίτρινες: 40’ Μπεργκ, 52’ Ζέκα, 91’ Ταυλαρίδης - 39’ Βέρνιντουπ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Γιάννης Αναστασίου): Στιλ, Μπούρμπος, Νάνο, Σάντσεθ, Ταυλαρίδης, Κουτρουμπής, Ζέκα, Πράνιτς (66’ Πέτριτς), Νίνης, Καρέλης (66’ Κλωναρίδης), Μπεργκ.

ΚΑΜΠΑΛΑ (Ρομάν Γκρίγκορτσουκ): Μπεζοτόφσκι, Στάνκοβιτς, Σαντίγκοφ, Ζεκ (86’ Τζαμάλοφ), Ζέντσοφ, Ιλάριο, Βέρνιντουπ, Γκέι, Κουμπίτσκι, Ντασνταμίροφ, Αντόνοφ.