Χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα ελεύθερο στο εθνικό πρωτάθλημα κολύμβησης, πρώτη στους παγκόσμιους σχολικούς αγώνες, 6η στο πανευρωπαϊκό νεανίδων, 12η στο παγκόσμιο νεανίδων, βαλκανιονίκης και πολλούς ακόμα τίτλους στις μικρότερες ηλικιακές κατηγορίες.
Ο λόγος για την 19χρονη πλέον Βασιλική Μπάκα, που εδώ και ένα χρόνο σπουδάζει με υποτροφία στις ΗΠΑ, έχοντας ξεκινήσει αυτό το ταξίδι από 6 ετών στο Ναυτικό Όμιλο Καλαμάτας.
Την περασμένη σεζόν η καλαματιανή πρωταθλήτρια κολύμβησης αγωνίστηκε με τα χρώματα του ΠΑΟΚ, όπου και κέρδισε το χρυσό στο ΟΑΚΑ και πλέον βάζει πλώρη για νέες επιτυχίες.
"Ονειρό μου είναι η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες", λέει η Βασιλική στο web τv του eleftheriaonlne.gr λίγο πριν μπει στο αεροπλάνο για να επιστρέψει στις ΗΠΑ και να συνεχίσει τις σπουδές της και φυσικά τη μεγάλη της αγάπη την κολύμβηση. Διότι όπως λέει από την πρώτη στιγμή που μπήκε στο κολυμβητήριο της Καλαμάτας κόλλησε.
"Οι γονείς μου ήθελαν να ξεκινήσω ένα οποιοδήποτε άθλημα για να αθλούμαι. Το αφήσανε επάνω μου να επιλέξω ότι μου άρεσε καλύτερα και θα με ευχαριστούσε. Και εγώ είπα κολύμβηση. Η αλήθεια είναι ότι κόλλησα από την πρώτη μέρα που πήγα στο κολυμβητήριο".
Για τη νέα σελίδα που άνοιξε με τις σπουδές στην Αμερική, λέει "Είμαι στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον περασμένο Αύγουστο. Ηθελα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και κάτι καινούριο. Οπως η εμπειρία της Αμερικής. Το Μάιο τελείωσα τον πρώτο μου χρόνο εκεί. Την επόμενη εβδομάδα φεύγω ώστε να ξεκινήσει η νέα σεζόν”.
Η Βασιλική ξεκίνησε να κολυμπά από έξι ετών και εκτιμά ότι όσο πιο νωρίς έρχεται σε επαφή με το νερό, ένα παιδί τόσο το καλύτερο " “Η κολύμβηση θεωρώ ότι έχει το καλό ότι ένα παιδί μπορεί να την ξεκινήσει σε αρκετά μικρή ηλικία. Βλέπουμε ότι υπάρχει το baby swimming, δηλαδή από πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά είναι στην πισίνα και υπάρχει μια μεγάλη εξοικείωση με το νερό. Δεν φοβούνται, είναι πολύ βασικό. Από εκεί και πέρα, όσο μικρότερο το παιδί τόσο καλύτερα”.
Το καλαματιανό "δελφίνι" θυμάται ότι ξεκίνησε την κολύμβηση με σκοπό να περνά καλά και αρκετά χρόνια μετά άρχισε να καταλαβαίνει ότι έχει τις δυνατότητες να κάνει πρωταθλητισμό.
“Πιο σοβαρά την κολύμβηση, με ότι πρέπει να είμαι πιο σοβαρή, να προσπαθώ ακόμα πιο πολύ αν έχω τύψεις,, όταν δεν πήγαινε κάτι καλά στην προπόνηση, το είδα σε μεγαλύτερη ηλικία στα 15. Πιο πριν πήγαινα στο κολυμβητήριο καθημερινά, αλλά πήγαινα επειδή περνούσα καλά, Είχα τους φίλους μου εκεί, η επαφή με το νερό ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο για μένα, ακόμα και τώρα είναι. Με τον καιρό πέρασα από τον αθλητισμό στον πρωταθλητισμό".
Οσο για τις θυσίες που πρέπει να κάνει μια αθλήτρια για να αντεπεξέλθει στις υψηλές απαιτήσεις και αν υπάρχει ψυχολογική πίεση, η Βασιλική είναι σαφής "
Σίγουρα υπάρχει. Βέβαια όταν κάτι το αγαπάς, η πίεση δεν είναι τόσο μεγάλη. Ναι μεν θα φθάσεις σε σημεία πριν από αγώνες και σκληρή προετοιμασία, που θα πιεστείς αρκετά ψυχολογικά. Γιατί ιδιαίτερα στον πρωταθλητισμό, υπάρχουν κάποιες απαιτήσεις. Και πρώτα απ’ όλα ο αθλητής από τον εαυτό του έχει κάποιες απαιτήσεις. Η θυσία είναι ο ελεύθερος χρόνος.. Δεν θα κάνεις κάτι γιατί την άλλη μέρα έχεις προπόνηση. Θα προσέξεις να μην κουραστείς πολύ γιατί έχεις προπόνηση, να προφυλάξεις το σώμα σου. Πάντα κάτι δίνεις και κάτι παίρνεις".
Για το αν σκέφτηκε κάποια στιγμή να τα παρατήσει; "Ποτέ σοβαρά δεν το είχα σκεφτεί. Ναι μεν πολλές φορές έχω απογοητευτεί και είναι αναπόφευκτο. Δεν γίνεται να πηγαίνουν όλα καλά, όπως θέλεις".
Για τις οικονομικές δυσκολίες και το αν μπορεί μια αθλήτρια του δικού της επιπέδου να επιβιώσει κάνοντας μόνο κολύμβηση, η Βασιλική δεν κρύβεται "“Οχι. Είναι πολύ δύσκολο, γιατί η κολύμβηση, όπως και τα περισσότερα ατομικά αθλήματα, δεν έχουν την στήριξη που θα έπρεπε στην Ελλάδα. Οχι μόνο χορηγούς, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρξει η στήριξη σε άλλα αθλήματα. Σχεδόν πάντα αναγκάζονται τα παιδιά να βάλουν από την τσέπη τους για να πάνε στους αγώνες”..
Πέρα από τα οικονομικά, υπάρχουν και αγωνιστικά προβλήματα, τα οποία αντιμετώπισε η καλαματιανή πρωταθλήτρια στην καθημερινότητά της στα 13 χρόνια στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα. "Η αλήθεια είναι πως επειδή έπεσα πάνω στην οικονομική κρίση, δεν ήταν εύκολη η καθημερινότητά μας. Ιδιαίτερα σε μια επαρχιακή πόλη, που δεν μπορεί να στηρίξει τον αθλητισμό, έτσι όπως γίνεται στις μεγαλύτερες. Αν και υπάρχουν παντού προβλήματα. Καθημερινά είχαμε προβλήματα με την πισίνα, το νερό”.
Σε καμία περίπτωση πάντως η Βασιλική δεν το έβαλε κάτω " Δουλεύαμε με αυτά που είχαμε. Το να παραδώσεις τα όπλα και να πεις ότι δεν μπορούμε, δεν έχουμε νερό και δανικές συνθήκες, δεν κάνεις τίποτα. Παλεύαμε και κάναμε ότι μπορούσαμε Οι διακρίσεις σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο ήρθαν με αυτές τις συνθήκες”.
Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι αν θα είχε καλύτερους χρόνους, δουλεύοντας όλα αυτά τα χρόνια με τις συνθήκες που συνάντησε στην Αμερική
" Δεν ξέρω. Είναι δύσκολη ερώτηση για να την απαντήσω. Η φετινή μου χρονιά στην Αμερική ήταν πάντως μεταβατική. Ναι μεν δούλευα σε καλύτερες συνθήκες, αλλά αντιμετώπισα άλλα προβλήματα, όπως της προσαρμογή, που είναι αναπόφευκτο και όχι μόνο για του αθλητές. Αλλαξα από τα πιο μικρά πράματα, όπως είναι ο τρόπος προπόνησης, μέχρι το μεγαλύτερο, Ήπειρο", λέει η Βασιλική που σχολίασε και τις διαφορές που υπάρχουν με την Ελλάδα "Εδώ ήμουνα σε μια μικρή ομάδα, λίγα άτομα. Εκεί είναι τεράστια η ομάδα για τα δεδομένα της Ελλάδας. Αποτελείται από 70 σχεδόν άτομα, οπότε είναι διαφορετική και η καθημερινότητα. Δεν είναι τόσο βαρετή. Υπάρχουν πολλές εναλλαγές στην προπόνηση. Προπονούμαστε μέσα στο Πανεπιστήμιο, έχουμε τη δική μας πισίνα. Είναι όλα κοντά. Συνδυάζεται γυμναστήριο, προπόνηση, φαγητό". Δεν κρύβει πάντως ότι της λείπει η Ελλάδα, η ζωή, το φαγητό, και η θάλασα της πατρίδα μας.
Σε αγωνιστικό επίπεδο το μεγάλο όνειρο της καλαματιανής πρωταθλήτριας, είναι όπως προαναφέραμε, να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
“Το όνειρό μου, όπως νομίζω και το όνειρο κάθε αθλητή, είναι η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τώρα από εκεί και πέρα, το πόσο είναι εφικτό και πόσο μπορώ να το πετύχω θα δείξει στα επόμενα χρόνια. Είναι βέβαια λίγο νωρίς να θέτω τέτοιους στόχους. . Από εκεί και πέρα, εφόσον πέρασε η πρώτη χρονιά προσαρμογής στην Αμερική και στη νέα ζωή,, θέλω να έχω κάποιες επιτυχίες σε κολεγιακό επίπεδο και πρόκριση για το κολεγιακό πρωτάθλημα. Στην Ελλάδα είναι η συμμετοχή στους Μεσογειακούς με την εθνική ομάδα και θα προσπαθήσω και για το πανευρωπαϊκό ανδρών – γυναικών".
Η Βασιλική Μπάκα ευελπιστεί να δώσει το "παρών" στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο και έτσι έχει τρία χρόνια για να δουλέψει σκληρά. Τα αγωνίσματά της είναι 50,100 και 200 μέτρα. Η ίδια θεωρεί ότι είναι καλύτερη στα 100 μέτρα και θα επικεντρωθεί σε αυτό. αν και όπως λέει "Κάποιες φορές δουλεύεις για άλλο και σου βγαίνει άλλο, θα δείξει".
Από τις μέχρι σήμερα επιτυχίες της ξεχωρίζει την 6η θέση στο πανευρωπαϊκό νέων και την 12η στο παγκόσμιο. Δηλώνει ότι δεν είχε ασχοληθεί με την κολύμβηση, πάλι θα ήταν στον αθλητισμό, ίσως στο στίβο, ενώ δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της μετά από 10 χρόνια και δεν ξέρει αν θα είναι στην Αμερική ή την Ελλάδα.
"Είναι δύσκολη ερώτηση. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μετά από 15 χρόνια. Αλλάζουν τόσα πολλά πράγματα. Θέλω να πιστεύω ότι θα έχω καταφέρει κάποια πράγματα στην κολύμβηση και θα έχω σίγουρα ένα πτυχία. Δεν μπορώ να απαντήσω που θα είμαι. Είναι μακρινό". Οσο για το 24ωρο της στην ΗΠΑ “Ξεκινά από αρκετά νωρίς. Ξυπνάω το αργότερο στις 5 το πρωί, Αρχίζω πρωινή προπόνηση, στη συνέχεια μαθήματα με κάποια διαλείμματα για φαγητό, Διάβασμα στη συνέχεια και απογευματινή προπόνηση στις 2.30. Μετά θα πάμε για ξεκούραση, διάβασμα, φαγητό και πολύ νωρίς θα κοιμηθούμε το βράδυ".
Η Μπάκα μπορεί να είναι πλέον κάτοικος ΗΠΑ, αλλά δεν ξεχνάμε το Ναυτικό Όμιλο Καλαμάτας, που θα είναι όπως λέει πάντα μια οικογένεια γι' αυτήν.
"Ο ΝΟΚ θα είναι πάντα μια οικογένεια για μένα. Κολυμπούσα 12 χρόνια. Και μετα παιδιά και τον προπονητή μου τον Στάθη Μπακολιά, έχω πολύ καλές σχέσεις. Πάντα παρακολουθώ και πως πηγαίνουν στους αγώνες και εύχομαι το καλύτερο αποτέλεσμα. Γίνεται πολύ καλή δουλειά, έχουμε άλλωστε συμμετοχές στις εθνικές ομάδες και υπάρχουν πολλά ταλέντα".
