Η 28χρονη αθλήτρια θα συμπληρώσει την επόμενη χρονιά μία ολόκληρη 20ετία στο παρκέ και πλέον το βόλεϊ είναι κάτι παραπάνω από μία απλή συνήθεια στην καθημερινότητά της. «Ηταν κάτι που μου άρεσε από πολύ μικρή ηλικία. Έκανα το πρώτο μου δελτίο στον Ακρίτα όταν ήμουν 9 χρονών και πριν φύγω στην Αθήνα για σπουδές είχα κάποιες συμμετοχές στην πρώτη ομάδα» θυμάται.
Στην Αθήνα έμεινε πέντε χρόνια και παράλληλα με τις σπουδές της ως ναυπηγού μηχανολόγου, αγωνίστηκε αρχικά στο ΖΑΟΝ για μία τριετία και εν συνεχεία στην Ηλιούπολη. Επιστρέφοντας το 2010 στην Καλαμάτα μονιμοποιήθηκε στον Ακρίτα, με τους δρόμους τους να χωρίζουν φέτος μετά από πολλά χρόνια. «Ηθελα να αλλάξω περιβάλλον, είχα κουραστεί εκεί και η πρόταση του Μεσσηνιακού ήρθε την κατάλληλη στιγμή» τονίζει η Νατάσα Ραμούνδου που θεωρεί πως οι δύο κορυφαίοι σύλλογοι του γυναικείου βόλεϊ στην Καλαμάτα διαφέρουν αρκετά σε επίπεδο οργάνωσης και κλίματος: «Στο Μεσσηνιακό οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές, νιώθεις πως είσαι μέλος μίας μεγάλης οικογένειας. Κι αυτό επιβεβαιώθηκε σε όλη τη διάρκεια της φετινής χρονιάς. Πέρα από το οικονομικό η ηθική συμπαράσταση της διοίκησης ήταν πραγματικά κάτι που εγώ προσωπικά δεν έχω ξανασυναντήσει».
Η παραμονή στην Α2 ήταν ο βασικός στόχος του Μ.Γ.Σ. από το ξεκίνημα και ήρθε σχετικά εύκολα, παρ’ ότι στο ξεκίνημα οι «πράσινες» έδειχναν να αντιμετωπίζουν θέμα προσαρμογής στην κατηγορία λόγω των υψηλότερων αγωνιστικών απαιτήσεων. «Ηταν κάτι που είχε να κάνει και με τα πολλά νέα πρόσωπα που ήρθαμε το προηγούμενο καλοκαίρι. Μετά την πρώτη νίκη, όμως όλα πήραν το δρόμο τους και είχαμε μία αρκετά καλή πορεία. Του χρόνου θέλουμε να κάνουμε ένα ακόμα βήμα πιο μπροστά και είμαι σίγουρη πως η διοίκηση θα μας ενισχύσει ακόμα περισσότερο το φετινό καλοκαίρι» αναφέρει.
Εκτός από φανέλα και σύλλογο στη ζωή της Νατάσας Ρεμούνδου έχουν συντελεστεί αρκετές αλλαγές τα δύο τελευταία χρόνια σε προσωπικό επίπεδο, με αποκορύφωμα τη γέννηση του δίχρονου γιου της, που φέτος παρακολουθούσε από το... καρότσι τη μαμά του να παίζει βόλεϊ. «Ηταν στις εξέδρες σε αρκετά παιχνίδια φέτος και νομίζω ότι του άρεσε. Η εγκυμοσύνη ήταν ο μοναδικός λόγος που θα μπορούσα να αφήσω στην άκρη το βόλεϊ αλλά ευτυχώς μόνο για μία χρονιά. Το βόλεϊ θα υπάρχει για αρκετά χρόνια ακόμα στο καθημερινό μου πρόγραμμα και θα ήταν πολύ ωραίο να καταφέρω να παίξω με το Μεσσηνιακό στην Α1» καταλήγει η έμπειρη κεντρικός.