Για το Βασίλη Μπλέτσα η νέα σεζόν θα είναι πιθανότατα η τελευταία μέσα στα γήπεδα, καθώς του χρόνου το καλοκαίρι σχεδιάζει να πει «αντίο» στο ποδόσφαιρο φορώντας τη φανέλα του Α.Ο. Φαραί.
Πριν από μερικές ημέρες ο Γιαννιώτης πολύπειρος αμυντικός συνέστησε μαζί με έξι ακόμα ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές το Σύνδεσμο Ερασιτεχνών Ποδοσφαιριστών Μεσσηνίας, κάτι που έλειπε από το νομό αλλά υπήρχε σε άλλες περιοχές της ελληνικής περιφέρειας όπως η Αχαΐα και η Λήμνος.
Ο 38χρονος άσος που δραστηριοποιείται με πολύ μεγάλη επιτυχία στο χώρο των ασφαλειών εδώ και χρόνια, μιλά σήμερα για τους στόχους αυτής της νέας προσπάθειας, τη «Μαύρη Θύελλα» στην οποία πέρασε τη μισή του καριέρα και το χάρτη του ποδοσφαίρου που αλλάζει τόσο εντός, όσο και εκτός των μεσσηνιακών συνόρων.

- Ηγείσαι μίας νέας προσπάθειας, μιας και πρόσφατα συστήσατε μαζί με κάποιους άλλους ποδοσφαιριστές το Σύνδεσμο Ερασιτεχνών Ποδοσφαιριστών Μεσσηνίας. Τι είναι αυτός ο νέος σύλλογος και ποιοι οι στόχοι του;

"Χαίρομαι που για πρώτη φορά θα έχω τη δυνατότητα να μιλήσω δημόσια για τη νέα αυτή προσπάθεια, που ξεκίνησε πριν από μερικές ημέρες. Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι εμείς δεν κάναμε αυτό το σύλλογο για να γίνουμε ξαφνικά συνδικαλιστές. Σε πρώτη φάση μας ενδιαφέρουν κάποια πολύ συγκεκριμένα ζητήματα που αποτελούν... αγκάθια για τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές της Μεσσηνίας. Πρώτα απ’ όλα θέλουμε να εξασφαλίσουμε σε όλους μία όσο το δυνατόν καλύτερη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Να γνωρίζει ο κάθε ερασιτέχνης παίκτης, μέλος του συνδέσμου, ότι αν πάθει κάτι, γιατί στο ποδόσφαιρο οι τραυματισμοί είναι συχνό φαινόμενο, ότι η αποθεραπεία του θα είναι εξασφαλισμένη.
Παράλληλα, θα λειτουργήσουμε «πυροσβεστικά» σε οποιαδήποτε διαφορά μπορεί να προκύψει ανάμεσα σε ποδοσφαιριστή, μέλος του συνδέσμου και το σωματείο του, ώστε μέσα από το διάλογο να βρεθεί μία... χρυσή τομή και να λυθεί το θέμα. Εκεί περιορίζονται προς το παρόν οι πρώτες δράσεις του συνδέσμου, καθώς στο προσωρινό Δ.Σ. υπάρχουν εξαιρετικά παιδιά, που ο καθένας στον επαγγελματικό του χώρο τα πηγαίνει εξαιρετικά και μπορεί να βοηθήσει ακόμα και με την άλλη του ιδιότητα".

- Ποια είναι τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ.;

"Αντιπρόεδρος είναι ο Πέτρος Αργάνης, γραμματέας ο Βασίλης Φωτεινάκης, ταμίας ο Ηλίας Μουρούσιας και μέλη οι Τζανέτος Κατσαρέας, Χρήστος Σπάλας και Σωτήρης Φουρναράκος".

- Ποια ήταν η ανταπόκριση από την πλευρά των ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών της Μεσσηνίας αυτές τις πρώτες μέρες;

"Ηταν πολύ θετική, έχουμε ήδη δεκάδες εγγραφές νέων μελών και πιστεύω ότι ο σύνδεσμος σύντομα θα επεκταθεί στην πλειοψηφία όλων των παιδιών που παίζουν αυτήν την εποχή ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο στο νομό".

- Στη «Μαύρη Θύελλα» αγωνίστηκες πολλά χρόνια, αλλά πέρυσι πρόσφερες και από διαφορετικό πόστο, κάτι σαν τιμ μάνατζερ...

"Στην Καλαμάτα πέρασα το μεγαλύτερο κομμάτι της καριέρας μου κι από εδώ έχω τις καλύτερες αναμνήσεις. Μάλιστα η άνοδος που πήραμε πριν 2 χρόνια από τη Δ’ στη Γ’ Εθνική είναι για μένα μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες που γνώρισα μέσα στα γήπεδα και τη χάρηκα όσο καμία άλλη.
Η «Μαύρη Θύελλα» είναι κάτι πολύ ξεχωριστό για μένα. Μετά από τόσα χρόνια έχω δεθεί με το περιβάλλον της και ο λόγος που όλοι χαρήκαμε τότε ήταν ότι καταφέραμε να δώσουμε χαρά στον κόσμο που πριν ένα χρόνο είχε πικραθεί πάρα πολύ.
Ασφαλώς και έχω έντονες αναμνήσεις από την εποχή του κυρίου Παπαδόπουλου τη δεκαετία του ’90, όταν αυτή η ομάδα είχε εξαιρετικά ταλαντούχο υλικό και σε αρκετές περιπτώσεις ανάγκαζε τη φίλαθλη κοινή γνώμη να ασχοληθεί μαζί της μετά από ορισμένες σπουδαίες νίκες απέναντι στους μεγάλους".

- Υπάρχει ακόμα η αίσθηση ότι εκείνη η ομάδα της «Μαύρης Θύελλας» μπορούσε να πετύχει περισσότερα πράγματα στο πρωτάθλημα τότε, αλλά και στο Κύπελλο...

"Σίγουρα μπορούσαμε αλλά ίσως δεν βρεθήκαμε στο κατάλληλο τάιμινγκ. Ο Αστέρας Τρίπολης που λειτουργεί σήμερα ισάξια με την τότε Καλαμάτα, βρήκε την ευκαιρία να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε μετά την καθίζηση του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ. Γίνεται σωστή και οργανωμένη δουλειά στην Τρίπολη, αυτά μαρτυρά η διάρκεια που έχει ο Αστέρας την τελευταία τριετία, αλλά σε ένα ελληνικό πρωτάθλημα με δυνατούς τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ δύσκολα θα κατάφερνε να πλασαριστεί στις θέσεις της Ευρώπης".

- Πέρυσι έζησες για μεγάλο διάστημα την ομάδα από μέσα. Τι πιστεύεις ότι έφταιξε και τερμάτισε τελευταία;

"Στο ποδόσφαιρο το μόνο που αξίζει να κρατάει κανείς από το παρελθόν είναι τα λάθη. Η «Μαύρη Θύελλα» οφείλει να αφήσει πίσω της την περσινή σεζόν που δυστυχώς ακόμα τη... βασανίζει. Είδαμε τι έγινε με τον Πανηλειακό που τερμάτισε 7ος και τελικά πήρε την άνοδο στη Β’ Εθνική και δεν αποκλείεται να ανέβει ακόμα και ο 8ος...
Εγώ πέρυσι βοήθησα αφιλοκερδώς από το πόστο που μου ανατέθηκε και διαπίστωσα ότι υπήρχαν αρκετά προβλήματα, τα οποία δυστυχώς μεγεθύνθηκαν λόγω της άσχημης πορείας και της έκτασης που πήραν στον Τύπο. Βέβαια, υπήρχαν και ορισμένα άλλα απόλυτα υπαρκτά, όπως για παράδειγμα το αθλητικό κέντρο στον Αρι, που υποτίθεται ότι θα βοηθούσε αλλά μόνο έτσι δεν έγινε. 
Η Καλαμάτα είναι μεγάλη ομάδα, πρέπει να ξεχάσει το παρελθόν και κρατώντας τα λάθη της να προσπαθήσει να μην τα επαναλάβει. Διαπιστώνω ότι οργανωτικά κινείται καλύτερα φέτος και μακάρι να ενισχυθεί με σημαντικούς ποδοσφαιριστές γιατί τελικά η νέα Γ’ Εθνική θα είναι πιο δύσκολη και ανταγωνιστική απ’ ό,τι είχαμε αρχικά πιστέψει όλοι μας. Βλέπουμε ομάδες όπως ο Παναρκαδικός και η Ερμιονίδα να κάνουν δυνατές μεταγραφές και φαίνεται πως το επίπεδο δεν θα είναι τελικά τόσο χαμηλό".

- Η νέα σεζόν προμηνύεται αρκετά συναρπαστική και στο τοπικό Μεσσηνίας...

"Το τοπικό θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον φέτος, καθώς ο ανταγωνισμός προβλέπεται τεράστιος. Αυτή τη χρονιά δεν υπάρχει το μεγάλο φαβορί, βλέπουμε όλες τις ομάδες να ενισχύονται και όλα δείχνουν ότι πάμε για μία πολύ συναρπαστική χρονιά με τον Πάμισο και τον Εθνικό Μελιγαλά που έρχονται από τη Δ’ Εθνική να δίνουν ακόμα πιο έντονο «χρώμα»".

- Στις 3 του επόμενου μήνα κλείνεις τα 38. Πλησιάζει η ώρα της αποχώρησης;

"Η φετινή σεζόν στον Α.Ο. Φαραί θα είναι για μένα πιθανότατα η τελευταία και θα ήθελα πολύ να συνδυαστεί με μία ακόμα επιτυχία. Στην ομάδα μου θα προσπαθήσουμε ξανά για το καλύτερο δυνατό, άλλωστε τα τελευταία χρόνια έχει τροφοδοτήσει με αρκετούς ποδοσφαιριστές όχι μόνο την Καλαμάτα, αλλά και ομάδες της Σούπερ Λιγκ.
Επειδή από πέρυσι ασχολούμαι παράλληλα με το κομμάτι των ακαδημιών και θέλω κάθε χρόνο να κάνουμε κάτι καλύτερο, πιστεύω ότι το τέλος της καριέρας μου θα μου προσφέρει έξτρα χρόνο ώστε να ρίξω ακόμα μεγαλύτερο βάρος στην προπονητική, αλλά και στη δουλειά μου".

- Είσαι Γιαννιώτης κι έχεις παίξει στον ΠΑΣ, που σίγουρα σημαίνει πολλά για σένα. Αλήθεια, πώς αισθάνονται αυτή τη στιγμή οι φίλαθλοι εκεί μετά την αδυναμία της ομάδας να παίξει στην Ευρώπη, κάτι που κέρδισε πανάξια μέσα στο γήπεδο;

"Είναι μεγάλη η πίκρα τους. Ξέρω πολύ κόσμο στα Γιάννενα, εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα και μπορώ να γνωρίζω τον παλμό των φιλάθλων. Εκείνο που τους στενοχωρεί περισσότερο είναι ότι ο ΠΑΣ έχει πληρώσει κι άλλες φορές τα εξωαγωνιστικά προβλήματα. Πριν από δέκα χρόνια έπεσε μετά από εκείνα τα μπαράζ με τον ΟΦΗ που όλοι θυμόμαστε τι έγινε, ενώ ήταν μία από τις πρώτες ομάδες που υποβιβάστηκαν λόγω χρεών στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις, όμως, κάποιες άλλες ομάδες δεν έπεσαν κατηγορία επειδή είχαν... πλάτες. Είναι πολύ βασανιστικό το συναίσθημα να χάνεις για άσχετο λόγο κάτι που έχεις κερδίσει καθαρά μέσα στο γήπεδο, αλλά η ιστορία έχεις δείξει πως ο ΠΑΣ θα σηκώσει κεφάλι ξανά".

- Φανταζόσουν όταν πρωτοήρθες στην Καλαμάτα ότι τελικά θα... ριζώσεις εδώ;

"Σίγουρα όχι. Η Καλαμάτα, όμως, μου άρεσε πολύ σαν πόλη από την αρχή. Αυτή τη στιγμή και μετά από τόσα χρόνια εκείνο που με «δένει» περισσότερο εδώ είναι η σχέση αλληλοεκτίμησης με τον κόσμο. Θα έλεγα δίχως υπερβολή πως εδώ αισθάνομαι όπως στην πατρίδα μου".