Ο Μανώλης Κατρής αποτελεί μία πραγματικά ξεχωριστή περίπτωση για το μεσσηνιακό ποδόσφαιρο. Η... ψυχή του Μιλτιάδη Πύργου Τριφυλίας μπορεί να ξεκίνησε να παίζει μπάλα από... σπόντα, όμως στην 27χρονη πορεία του μέσα στα γήπεδα δίνει την εικόνα ενός ανθρώπου που αγαπά το άθλημα, σέβεται τον αντίπαλο και δεν σηκώνει... μύγα στο σπαθί του όταν βλέπει το δίκιο της ομάδας του να θίγεται.
Η σχέση του με το Μιλτιάδη ξεκίνησε το 1986 λόγω ενός τραυματισμού. Τρέχοντας γύρω, γύρω από το γήπεδο έλαβε μία μέρα την πρόσκληση να μπει στο τερέν και να παίξει. Αυτό ήταν! Αγωνίστηκε για μία δεκαετία αρχικά σαν επιθετικός και αργότερα σαν αμυντικός, ενώ έπαιξε και για ένα χρόνο στον Παπαφλέσσα Χώρας.
Η καρδιά του δεν έπαψε ποτέ, όμως, να χτυπά μόνο για το Μιλτιάδη, την ομάδα του χωριού στο οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα υπήρξαν περίοδοι που διαφώνησε με το σκεπτικό των διοικούντων, ακόμα και του Μιλτιάδη και μπορεί να αποτραβήχτηκε προσωρινά, όμως ποτέ δεν έπαψε να ενδιαφέρεται.
«Την εποχή που ήταν πρόεδρος στο Μιλτιάδη ο Αντώνης Κατσούλας δεν συμφωνούσα με την τακτική της διοίκησης γιατί δεν θεωρώ ότι μία ομάδα μπορεί να έχει σταθερή πορεία αν στηρίζεται μόνο σε μεταγραφές και δυστυχώς οι εξελίξεις με δικαίωσαν. Η απόφαση να αποσυρθεί η ομάδα από το πρωτάθλημα της Δ’ Εθνικής πριν ολοκληρωθεί η χρονιά ήταν μαύρη σελίδα στην ιστορία της» μας είπε αρχικά ο Μανώλης Κατρής, που τη δύσκολη εκείνη εποχή έβαλε... πλάτη ώστε το σωματείο να σταθεί ξανά στα πόδια του και να μην διαλυθεί: «Παρέλαβα όλο κι όλα εννέα δελτία κι εκείνοι οι ποδοσφαιριστές που είχαν απομείνει αποτέλεσαν τη βάση ώστε να φτιαχτεί ο Μιλτιάδης του σήμερα. Δεν νομίζω ότι συναντά αλλού κανείς ανάλογο φαινόμενο, δηλαδή ένα χωριό με 500 κατοίκους να διαθέτει ένα τόσο οργανωμένο σωματείο με 50 δελτία, αν υπολογίσουμε και αυτά των νεαρών αθλητών των ακαδημιών. Πλέον η ομάδα λειτουργεί σε άλλα πρότυπα, διαθέτει και παιδικό τμήμα και τζούνιορ και 4 προπονητές».
Ο ίδιος δεν αποδέχθηκε ποτέ κανέναν τίτλο, παρ’ ότι την τελευταία τριετία δίνει ακόμα και την ψυχή του για το Μιλτιάδη, φροντίζοντας κάποιες φορές ακόμα και με το δικό του αυτοκίνητο για τη μεταφορά των νεαρών ποδοσφαιριστών από την ευρύτερη περιοχή. «Κάποιοι έκαναν κάποτε το... λάθος να με φωνάξουν πρόεδρο αλλά τους το ξέκοψα. Παραμένω ποδοσφαιριστής παρά τα χρονάκια μου και δεν μου πάει ο τίτλος του παράγοντα. Ποτέ δεν αποδέχτηκα ούτε καν την τυπική διαγραφή μου από την δύναμη του ποδοσφαιριστών. Ευχή μου είναι και οι επόμενοι διοικούντες να προκύψουν από τις τάξεις των ποδοσφαιριστών. Έχει σημασία αυτό. Πρέπει να γίνει αξίωμα: Να πάει παράμερα ο παράγοντας και πρωταγωνιστής να γίνει ο ποδοσφαιριστής» τονίζει ο Μανώλης Κατρής που αισθάνεται αρκετά άβολα επειδή τις τελευταίες ημέρες έχουν στραφεί πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, μετά το θέμα που προέκυψε στον αγώνα Κυπέλλου με την Εράνη: «Σίγουρα δεν ήταν κάτι που επιδίωξα αλλά δεν γινόταν να κλείσω τα μάτια μου σε ένα παράτυπο γεγονός που αδικεί την ομάδα μου. Οι ποδοσφαιριστές της Εράνης Γιάννη και Γκίνο παρά τα όσα ισχυρίζεται η στρεψόδικη απόφαση της ΕΠΣΜ δεν μπορούσαν να παίξουν στην εθνική για τον απλό λόγο ότι την στιγμή εκείνη τα δελτία τους - που ήταν κλειδωμένα στο καμαράκι του διαιτητή - γράφανε ότι είναι Αλβανοί υπήκοοι. Δεν αντιλαμβάνονται οι αδαείς ότι - εκτός του ότι ξεφτιλίσανε την ίδια την διοργάνωση τους και τον ΚΑΠ - καταρρακώσανε και το κύρος της διαιτησίας. Κανείς ισχυρός δεν θα προσέρχεται πια στο καμαράκι της διαιτησίας με την απαραίτητη επιμέλεια και το απαιτούμενο δέος, προ του φάσματος του μηδενισμού. Δηλαδή η ΕΠΣΜ έδωσε το πράσινο φως στους διαιτητές μας, να συμπληρώνουν άκυρα φύλλα αγώνα, να καταχωρούν σε αυτά ανίσχυρα δελτία και να λένε στις ομάδες τα υπόλοιπα Τετάρτη-Πέμπτη  βρείτε τα με την διεύθυνση»!
Τελικά ο Μιλτιάδης δεν κατέθεσε ένσταση για το συγκεκριμένο θέμα και οι λόγοι ήταν καθαρά οικονομικοί: «Δυστυχώς τα οικονομικά μας δεν μας επέτρεψαν να προχωρήσουμε σε κατάθεση ένστασης. Δεν ήθελα να επιβαρύνω κι άλλο τους ποδοσφαιριστές που πριν από μερικές ημέρες μάζεψαν μόνοι τους ένα πολύ σημαντικό ποσό ώστε να γίνει συντήρηση στον πλαστικό τάπητα του γηπέδου του Πύργου».
Ταυτόχρονα ο Μανώλης Κατρής ενοχλήθηκε και από ορισμένα σχόλια περί... ρατσισμού, στα οποία απαντά: «Ανεγκέφαλοι είδαν στην ένσταση μας ξενοφοβικά κίνητρα. Ο μικρός Mιλτιάδης είναι η μόνη ομάδα που συμμετέχει έμπρακτα στην πανευρωπαϊκή καμπάνια RESPECT ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία στα γήπεδα, φέροντας από πέρυσι στα ρούχα μας το λογότυπο της. Ρατσιστές μπορεί να είναι αυτοί που ζητάνε πιστοποιητικό μεταδοτικών νοσημάτων από τον αλλοδαπό ποδοσφαιριστή και μόνο».
Οι τελευταίες κουβέντες του ανοίγουν ένα άλλο σημαντικό κεφάλαιο στο χώρο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, που έχει να κάνει γενικότερα με την υγεία των παικτών. «Ο Μιλτιάδης πήρε την πρωτοβουλία, μιας και έχουμε θρηνήσει θάνατο πρώην ποδοσφαιριστή μας στα γήπεδα και βρήκε χορηγό καρδιολόγο, τον φίλαθλο της ομάδας μας Καλογερόπουλο Πέτρο τον οποίο και ευχαριστούμε κι έτσι έχουν υποβληθεί οι ποδοσφαιριστές μας στην σχετική εξέταση. Οι επαΐοντες όμως τι κάνουν; Όλη η πιάτσα γνωρίζει ότι τα παιχνίδια γίνονται με καταστάσεις υγείας στο περίπου» αναφέρει και προσθέτει: «Την ίδια στιγμή αποκαλύπτεται ότι στην ΕΠΟ έχουν φαγωθεί εκατομμύρια ευρώ που προορίζονταν για την κάρτα υγείας του ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή. Το λέω αυτό γιατί στο ΔΣ της ΕΠΟ εκπροσωπείται η Μεσσηνία – τρομάρα μας - αλλά αν ασχοληθούμε με το πώς, ίσως υπάρξει νέα κατολίσθηση στην Τσακώνα.
Με προσβάλει σαν άνθρωπο η απάντηση περάστε από το γραφείο του προέδρου όταν ζητώ από την ΕΠΣΜ να φανεί συνεπής στις δημόσιες εξαγγελίες της, μέσω της προκήρυξης των πρωταθλημάτων υποδομής. Απαιτώ να απαντήσει εγγράφως η Ενωση στην γραπτή αίτηση μου να αποδοθεί στο Σωματείο μου το ποσό των 240 ευρώ που δικαιούται για αμοιβές ιατρών των παιδικών αγώνων».
Ο Μανώλης Κατρής διαπιστώνει και δεν φοβάται να το πει δημόσια πως γενικότερα στο μεσσηνιακό ποδόσφαιρο υπάρχει τα τελευταία χρόνια διοικητικό κενό. «Η έλλειψη παραγοντικής παιδείας έχει οδηγήσει κι άλλες ομάδες που παίζουν σε μεγαλύτερες κατηγορίες όπως η Καλαμάτα σε ανάλογα λάθη» εξηγεί και συνεχίζει: «Δυστυχώς οι νεότεροι παράγοντες δεν προέρχονται από την παλιά φουρνιά ποδοσφαιριστών, είναι ουρανοκατέβατοι στο ποδόσφαιρο και δεν γνωρίζουν ή δεν σέβονται τις βασικές αρχές του. Πληροφορήθηκα για τη νέα κίνηση που θα διεκδικήσει την άνοιξη τη διοίκηση της ΕΠΣ Μεσσηνίας κι έχω να πω πως τους παρακολουθώ με ταυτόχρονα αισθήματα ενδιαφέροντος αλλά και καχυποψίας. Τους λόγους τους ανέφερα πιο πάνω».
Οσο για τη δική του ομάδα; «Η επιστροφή του Λίτσα είναι σίγουρα πολύ σημαντική ενίσχυση. Ο Μιλτιάδης είναι αυστηρός, πλην όμως στοργικός πατέρας. Επομένως τον καλωσορίζω και πάλι στην ευρεία οικογένεια του Μιλτιάδη και του εύχομαι καλή τύχη, μιας και η αξία του είναι δεδομένη. Του δίνω πάλι την συμβουλή που του έδινα πριν από 22 χρόνια που τον είχα στην κατηγορία junior: Όσο ψηλά και να φτάσεις ποτέ μη βάζεις τον εαυτό σου πάνω από την ομάδα. Εύχομαι την στιγμή που η ομάδα βάλλεται πανταχόθεν, το αίσιο τέλος της υπόθεσης Λίτσα να σημάνει την απαρχή μιας ευρύτερης συσπείρωσης γύρω από την ομάδα όλων των χειμαζόμενων δυνάμεων της. Σήμερα δεν περισσεύει κανείς και η διοίκηση Καλογερόπουλου μπορεί να είναι μεν ολιγομελής αλλά μας εκπροσωπεί επάξια».