Ενα πρόσωπο αρκετά οικείο στους υποστηρικτές της «Μαύρης Θύελλας» θα βρίσκεται σήμερα στο ντέρμπι με τον Παναργειακό στον αντίπαλο πάγκο. Ο... φτερωτός αριστερός εξτρέμ την εποχή που έπαιζε ποδόσφαιρο, Γιάννης Δουβίκας έχει γράψει ιστορία με την Καλαμάτα πρωταγωνιστώντας πριν από 19 χρόνια στην επάνοδο της ασπρόμαυρης ομάδας στην Α’ Εθνική!
Το καλοκαίρι του 1994 ο Σταύρος Παπαδόπουλος κατάλαβε ότι μόνο το χρήμα δεν εξασφαλίζει την επιτυχία στο ποδόσφαιρο. Πριν από 20 ακριβώς χρόνια ο Μεσσήνιος μεγαλοεπιχειρηματίας είχε τινάξει την... μπάνκα στον αέρα στις μεταγραφές, ξοδεύοντας πάνω από 300 εκατομμύρια δραχμές μέσα σε ένα δίμηνο για να φέρει εγνωσμένης αξίας ποδοσφαιριστές όπως ο «Φονιάς» Χρήστος Δημόπουλος, ο Παπαϊωάννου, ο Αντώνης Μαυρέας και αρκετοί ακόμα με θητεία σε μεγάλες ομάδες. Το πολυέξοδο αυτό εγχείρημα μπορεί να γιγάντωσε τη φήμη της «Μαύρης Θύελλας» γιατί τα μεταγραφικά χτυπήματα ήταν ιδιαίτερα... ηχηρά, μέσα στο γήπεδο, ωστόσο, το πλάνο δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες ανόδου. Κάπου εκεί επικράτησε η (λογικότατη) άποψη ότι θα έπρεπε να χτιστεί μία νέα ομάδα με μικρούς σε ηλικία παίκτες, ικανή όμως να διεκδικήσει την άνοδο. Τι έκανε ο Παπαδόπουλος; Από τη στιγμή που το χρήμα υπήρχε άφθονο, άρχισε να... σαρώνει ότι καλύτερο υπήρχε στην Πελοπόννησο. Μία από τις πρώτες μεταγραφές εκείνης της εποχής ήταν ο αρχηγός του Παναργειακού Γιάννης Δουβίκας. Ενας ποδοσφαιριστής που χρόνο με το χρόνο γινόταν όλο και καλύτερος, χάρη στην υπερβολική για το σωματότυπό του ταχύτητα, που συνήθως έκοβε προς τα μέσα όταν έπαιρνε την μπάλα πλάγια αριστερά, πηγαίνοντας στο αντίθετο πόδι του αμυντικού. Χάρη στον τεράστιο διασκελισμό του ήταν ανίκητος στο ένας με έναν κι όταν έφτανε σε θέση για γκολ δύσκολα αστοχούσε... Η ρήτρα του ήταν 15 εκατομμύρια δραχμές και αγοράστηκε αμέσως με μετρητά!
Μαζί του κατηφόρησαν στη Μεσσηνία ο αρχηγός της Κορίνθου Τζαναβάρας, ο αρχηγός του Πιερικού Κωνσταντινίδης και σαν μεγάλα ταλέντα ο Κωστούλας, ο Γκαρόζης και οι Μεσσήνιοι Γεωργέας, Μπαχράμης.
Τις πιο μεγάλες μεταγραφές εκείνης της χρονιάς τις έφερε ο προπονητής Ντράγκαν Κοκότοβιτς. Ο Μουφ και ο Μιλόγεβιτς, που έβγαζαν... μάτια στα Γιάννενα, λατρεύτηκαν από το φίλαθλο κόσμο της Μεσηνίας και σε συνδυασμό με τους ντόπιους που έμειναν από την προηγούμενη σεζόν (Δέδες, Μαυρέας, Σακελλαρόπουλος) ο μέσος όρος ηλικίας υποχώρησε αρκετά, αλλά ταυτόχρονα ανέβηκε ο πήχης της φιλοδοξίας.
Εκείνη η ομάδα εξασφάλισε την άνοδο 3 αγωνιστικές πριν από το τέλος γιατί όπως λέει ο Γιάννης Δουβίκας «ήταν αδύνατο να αποτύχει. Είχε τα πάντα, ισχυρή διοίκηση, εκπληκτικές για την εποχή εγκαταστάσεις και οικονομικά μπορούσε να βάλει κάτω οποιαδήποτε ομάδα της κατηγορίας λόγω του κ. Παπαδόπουλου. Μία φανταστική σεζόν που φαινόταν από την αρχή πως θα έδινε στο σύλλογο την ώθηση που χρειαζόταν για να κάνει το άλμα στην Α’ Εθνική. Ολα τα παιδιά τότε ζήσαμε μοναδικές στιγμές και δεθήκαμε πολύ μεταξύ μας ξεπερνώντας όλες τις δυσκολίες που προέκυψαν. Για τον κόσμο τι να πω; Απλά μία λέξη: Καταπληκτικός! Θα είναι για πάντα στην καρδιά μου και βέβαια η Καλαμάτα είναι πάντα για μένα μία πόλη με πολλούς φίλους, την οποία επισκέπτομαι όσο πιο συχνά μπορώ».
Εκ των πρωταγωνιστών της ανόδου, έκανε εκείνη τη σεζόν το καλύτερο παιχνίδι του στη... διαστημική (4-5) εκτός έδρας νίκη της Καλαμάτας στην Καρδίτσα. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο με τους γηπεδούχους να παίζουν με παίκτη λιγότερο έπαιρνε την μπάλα πίσω από τη σέντρα και μοίραζε ασίστ, σημειώνοντας και ο ίδιος ένα πολύ κρίσιμο γκολ.
Αύριο ο Γιάννης Δουβίκας θα βρει μπροστά του αρκετούς γνωστούς και φίλους σαν αντίπαλος, σε ένα σπουδαίο παιχνίδι με πολύ μεγάλο βαθμολογικό ενδιαφέρον για τις δύο ομάδες. «Πιστεύω ότι θα γίνει ένα πολύ καλό παιχνίδι ,αφού θα βρεθούν αντιμέτωπες δύο απ΄ τις καλύτερες ομάδες του ομίλου. Για μένα είναι ξεχωριστό γιατί μου φέρνει στο μυαλό όμορφες αναμνήσεις από την ποδοσφαιρική μου καριέρα.
Θα χαρώ που θα συναντήσω πάλι φίλους έστω κι αν για 90 λεπτά θα είμαστε αντίπαλοι στον αγωνιστικό χώρο. Άλλωστε τα ίδια συναισθήματα θα έχει και ο Σωκράτης  Κοψαχείλης, ο οποίος έχει αγωνιστεί και στις δύο ομάδες και τώρα  θα είναι μια ευκαιρία να βρεθεί κι αυτός σε γνώριμα και αγαπητά μέρη» υποστηρίζει ο προπονητής του Παναργειακού και προσθέτει: «Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι  θέλω να πω ότι εμείς θα αγωνιστούμε για τη νίκη και μόνο για τη νίκη. Σεβόμαστε την ομάδα της Καλαμάτας αλλά δεν την φοβόμαστε. Ο Παναργειακός έχει κι αυτός μεγάλη ιστορία και θέλει πάντα να νικάει. Είμαστε πρώτοι και θέλουμε να μείνουμε πρώτοι. Πιστεύω στους παίκτες μου και γνωρίζω πολύ καλά ότι κάθε Κυριακή δίνουν και την ψυχή τους για την ομάδα. Εξάλλου οι περισσότεροι είναι ντόπιοι και έχουν ένα λόγο παραπάνω να παίζουν και να κερδίζουν. Εύχομαι τα καλύτερα για την ομάδα της Καλαμάτας».
Ο νεαρός κόουτς ήταν μέλος της πολύ καλής ομάδας των «Λύκων» του Άργους. Μαζί με τον Καπετανόπουλο που έπαιξε στη «Μαύρη Θύελλα» στη μετά Παπαδόπουλου εποχή, τους αδελφούς Μπουκάρα, το Φλώρο και το Λιόσση ήταν η... ραχοκοκαλιά του Παναργειακού που το κυνήγησε για 4-5 χρόνια αλλά δεν κατάφερε να ανέβει στη μεγάλη κατηγορία. Από τον πάγκο του πέρασαν, πάντως, μετέπειτα σπουδαία ονόματα της προπονητικής όπως ο αείμνηστος Κυράστας και ο Αγγελος Αναστασιάδης.
Στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα έμεινε 1,5 χρόνο κάνοντας πραγματικότητα το όνειρό του να παίξει στην Α’ Εθνική. Γύρισε για λίγο στο Άργος και στη συνέχεια έπαιξε στον Παναιγιάλειο, κερδίζοντας μία ακόμα άνοδο.
Ο φετινός Παναργειακός δεν φτιάχτηκε για να κερδίσει την άνοδο και αποτελείται στην πλειοψηφία του από νεαρούς της Αργολίδας, με το Δουβίκα να υπόσχεται το περασμένο καλοκαίρι «ελκυστικό ποδόσφαιρο». Για την ώρα αποδεικνύεται ανθεκτικός στη μάχη της ανόδου και το αποτέλεσμα του αυριανού ντέρμπι με την Καλαμάτα θα δείξει θα παίξει αναμφίβολα σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία του.