Η ομάδα της Ελευσίνας ήταν εξ αρχής στο γκρουπ των 4 ομάδων που φαινόταν το καλοκαίρι πως θα διεκδικήσουν τον τίτλο, δεν ήταν όμως το πρώτο φαβορί. Μάλιστα δεν ξεκίνησε τόσο καλά και στον πρώτο γύρο φάνηκε πως ο Παναργειακός κατά πρώτο λόγο και η Καλαμάτα με τον Αιολικό κατά δεύτερο θα ήταν οι κύριοι διεκδικητές. Ωστόσο ο Πανελευσινιακός ήταν αυτός που έκανε τις πιο ουσιαστικές μεταγραφές τον Ιανουάριο και η ομάδα που είχε την μεγαλύτερη διάρκεια στην σεζόν με αποτέλεσμα να πάρει τελικά δίκαια το πρωτάθλημα.
Η διαφορά του με τις άλλες ομάδες ήταν πως αυτός βελτιωνόταν στην διάρκεια της χρονιάς ενώ οι υπόλοιποι έπεφταν. Ο Παναργειακός δεν είχε σταθερή απόδοση και αυτό φάνηκε κυρίως στα εκτός έδρας παιχνίδια που έδωσε μετά το τέλος του α' γύρου. Η Καλαμάτα μόλις σταμάτησε να κερδίζει με... 1-0 (επί Κουρμπανά) και άρχισαν οι αλλαγές και οι δοκιμές παρουσίασε σημάδια διάλυσης. Και ο Αιολικός δεν έπεισε ως ομάδα σε κανένα σημείο του πρωταθλήματος, παρότι πέτυχε κάποιες σημαντικές νίκες κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος.
Το πρωτάθλημα λοιπόν κρίθηκε και φέτος στο β' γύρο, όπως δηλαδή είχε γίνει και πέρυσι με την Ερμιονίδα η οποία δεν είχε ξεκινήσει καλά αλλά ήταν η ομάδα που δούλεψε μέσα στην χρονιά και στον β' γύρο εξαργύρωσε με σερί νικών την δουλειά αυτή.