Αλλωστε είναι εύκολο και "πουλάει" να ψάχνουμε εξιλαστήρια θύματα και αποδιοπομπαίους τράγους μετά από μία αποτυχία, έστω κι αν αυτή ήρθε στις λεπτομέρειες. Προσωπικά βρέθηκα από νωρίς στο Περιστέρι και είδα από την προθέρμανση μέχρι τα… δάκρυα των παικτών του ΑΟΚ. Το μοναδικό λάθος του Μαντζούνη ήταν πως επέτρεψε και έδωσε την ευκαιρία στον Γιάχο να τον αποβάλει. Δεν έπρεπε να αφήσει την ομάδα του δίχως προπονητή στα 30 πιο κρίσιμα λεπτά της σεζόν.  Οφειλε να συγκρατήσει τα νεύρα του και να διαμαρτυρηθεί από τον πάγκο του και σε πιο κόσμια πλαίσια. Αυτή ήταν η μοναδική του ευθύνη για την ήττα, που σίγουρα πάντως είναι σοβαρή. Από εκεί και πέρα είχε διαβάσει άριστα το ματς, είχε στήσει άψογα την ομάδα του στο γήπεδο και έκανε σωστές αλλαγές.  Αλλωστε ο Χ. Παπαγεωργίου τραυματίστηκε και ο Κόλλιας που είχε… σκάσει ζήτησε αλλαγή. Αλλά και αλλαγή να μην είχε ζητήσει έπρεπε να τον βγάλει, γιατί είχε ανοίξει… διάλογο με την κερκίδα των Σπαρτιατών και κινδύνευε ανά πάσα στιγμή με αποβολή. Είναι το λιγότερο άδικο και ανέντιμο να φορτώνουμε την αποτυχία ανόδου της Κυπαρισσίας σε έναν άνθρωπο, που αν δεν ήταν αυτός στον πάγκο ο ΑΟΚ δεν θα είχε πάρει το πρωτάθλημα. Αυτό πιστεύω, γιατί ήταν ο πρώτος που όντας στο -4 από τον Πάμισο δεν το έβαλε κάτω και με την "τρέλα" του ενέπνευσε τους παίκτες. Ο Μαντζούνης ήρθε άγνωστος στη Μεσσηνία και με τη δουλειά του πέτυχε κάτι ανεπανάληπτο. Προσωπικά τον θεωρώ τον καλύτερο και πιο πετυχημένο προπονητή που κάθισε σε πάγκο Μεσσηνιακής ομάδας τα τελευταία 11 χρόνια, που ασχολούμαι με το ποδοσφαιρικό ρεπορτάζ στο νομό. Και τα γράφω όλα αυτά έχοντας δει από κοντά πάνω από 15 αγώνες του ΑΟΚ τη φετινή σεζόν…