Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το γύρισμα του «διακόπτη» για τη Μακάμπι Τελ Αβίβ το 2014, όταν οι «φευγάτοι» Ντέιβιντ Μπλατ και Ταϊρίς Ράις τον χειμώνα, τα «σάρωσαν» μαζί με την υπόλοιπη «ομάδα του λαού» το Μάιο στο Μιλάνο. Υπάρχει κι ένα που ετοιμάζεται να εξαχθεί από την χώρα μας αυτές τις μέρες, έστω κι αν οι πιθανότητες για τις ανοιξιάτικες «δάφνες» είναι αντικεμενικά ελάχιστες.Ποιος πίστευε ότι ο ΠΑΟΚ, με την εικόνα που παρουσίαζε και μετά την «αυτοκτονία» του στην Ουγγαρία επί της Ζολνόκι Ολάι, πριν από μόλις τρεις εβδομάδες, καθώς και την ταπεινωτική ήττα στην «Πυλαία» από τη Ζενίτ, θα ήταν σήμερα «καβάλα στο άλογο» για την πρόκριση στη δεύτερη φάση του Eurocup; Αρκούσε να ακουστεί ένα «μπαμ» στον αέρα της Κωνσταντινούπολης σπό τον Χάτσερ, ακολουθώντας ένα ηρωικό παιχνίδι απέναντι στην Μπεσίκτας, για να αλλάξει «ρότα» η ομάδα. Εκεί που χρειαζόταν ένας παίκτης να οδηγήσει το υπόλοιπο σύνολο, με τους Έλληνες (Βασιλειάδης-Σχορτσανίτης) να δείχνουν «πελαγωμένοι», ήρθε ο μοναδικός Αμερικανός του ρόστερ να τους «αφυπνίσει». Και εκείνοι ανταπέδωσαν, «ισοπεδώνοντας» με 27 πόντους έκαστος την άμυνα της ρωσικής Αβτοντόρ που είχε ήδη προκριθεί, σε ένα σκορ που μάλλον παράδοξα θυμίζει το Ελλάδα-ΗΠΑ της 1ης Σεπτεμβρίου 2006. Μπορεί και να υπάρχει ομοιότητα, με το 104-99 να «σφραγίζει» ένα σπουδαίο θρίαμβο της ομάδας του Σούλη Μαρκόπουλου και να διαφοροποιεί τον τρόπο με τον οποίο προσέγγιζε τον ευρωπαϊκό «χάρτη» σε σύγκριση με λιγότερο από ένα μήνα πριν. Ίσως η γνώση των «κατατοπιών» της διοργάνωσης να βοήθησε παράλληλα στη δυναμική αντίδραση, η οποία ήταν αναγκαία με το επόμενο ανεπιτυχές αποτέλεσμα να την αποκλείει. Ένας μικρός «εκβιασμός» που χρειάζονται κατά καιρούς οι ελληνικές ομάδες για να παίξουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους. Η τελευταία αγωνιστική κρύβει, όμως, μία μεγάλη «παγίδα» στο Βίλνιους κόντρα στη θεωρητικά αδιάφορη Λιέτουβος Ρίτας. Είναι γνωστό ότι η μπασκετική κουλτούρα των Λιθουανών τους επιβάλλει να παλέψουν και η Μπεσίκτας είναι έτοιμη να εκμεταλλευτεί ενδεχόμενο «δώρο», υποδεχόμενη τη Ζενίτ…
Για τους έτερους Θεσσαλονικείς του Άρη δεν χρειάζονται πολλά λόγια. «Μιλάει» από μόνο του το έργο του Δημήτρη Πρίφτη, όπως φυσικά και του Σούλη Μαρκόπουλου στον ΠΑΟΚ εδώ και έξι χρόνια. Με τη διαφορά, όμως, ότι στον ΠΑΟΚ υπάρχουν περιορισμοί που τον αφήνουν να στοχεύει σε συγκεκριμένο «ταβάνι». Οι «κίτρινοι» έχουν επενδυτή που δείχνει διάθεση να «αναγεννήσει τον κοιμώμενο γίγαντα», όπως έχει πει ο ίδιος και ένα επιτελείο που μαζί με τους παίκτες υλοποιούν σε κάθε παιχνίδι αυτή την υπόσχεση προς τον κόσμο, ο οποίος έχει ανταποκριθεί ιδανικά. Οι αλλαγές από τα αποδυτήρια μέχρι το ανανεωμένο σάιτ και… το νέο πούλμαν της ομάδας μαρτυρούν όντως αυτή τη «στροφή» στην ιστορία του Άρη. Δεν είναι τόσο η νίκη στη Ρουμανία επί της Στεάουα όσο ο τρόπος που αυτή ήρθε, να διαβεβαιώσει ότι αποκτά και πάλι «οντότητα» στην Ευρώπη, με άπαντες να είναι «γεμάτοι» αυτοπεποίθηση για την κάμψη της αντίστασης της Μπάνβιτ στο «Αλεξάνδρειο» και την κατάληψη της πρωτιάς, σε έναν όμιλο με ομάδες που ξεκίνησαν πολύ πιο φιλόδοξα τη σεζόν.
Η ΑΕΚ με τα «διπλά» σε Λιθουανία και Ρωσία, φάνηκε να «ρεφάρει» το άσχημο αποτέλεσμα της πρεμιέρας στο ΟΑΚΑ, με αντίπαλο την Κράσνι Οκτιάμπρ. Αμ δε… Αντί αυτά τα αποτελέσματα να προσδώσουν ηρεμία στις τάξεις της, την έκαναν αντιθέτως να «ψαχτεί» ακόμη περισσότερο και να «ανακατέψει» σε βαθμό ακατανόητο το ρόστερ. Ο Σάκοτα αποφάσισε να αφήσει τη θέση «1» χωρίς ξένο πλέι-μέικερ παλεύοντας με τους φιλότιμους - αλλά μέχρι εκεί - Κατσίβελη και Παπαντωνίου, ενώ στο κρίσιμο παιχνίδι με την Χάποελ στα Ιεροσόλυμα δεν είχε Αμερικανό στην περιφερειακή γραμμή μετά τον τραυματισμό του Μαρκ Κάρτερ. Θα μπορούσε, όμως, να έχει έστω τον Κρις Ουόρεν που αποδεσμεύτηκε σε λάθος σημείο, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε. Αντιθέτως, έφερε δύο στη θέση του (Κούπερ-Άρμστεντ) που μέχρι να αρχίζουν να μπαίνουν στο «κλίμα» ήρθαν δύο ήττες με «κάτω τα χέρια» από Άρη και Ολυμπιακό, ενώ η πλεονεκτική θέση όπου βρισκόταν στο Eurocup ανατράπηκε «εν ριπή οφθαλμού». Στο Ισραήλ και απέναντι σε μία ομάδα που σχεδιάστηκε για να φτάσει ψηλά στη διοργάνωση, δεν μπορούσε παρά να επιχειρήσει να «κλέψει» το ματς. Θα μπορούσε, αν κάποιος… μιλούσε στον Καλαμπόκη που δεν είχε δει τον επερχόμενο Χαλπερίν, πριν του κλέψει την μπάλα. Με τα «αν», βέβαια, δε γράφεται ιστορία και πλέον η Ένωση που έφτασε μόνη της στο σημείο να μην καθορίζει τη μοίρα της, περιμένει ένα «δώρο» από τον Εργκίν Αταμάν. Νίζνι και Γαλατάσαραϊ έχουν προκριθεί και ο «Δικέφαλος» περιμένει να έχουν «ορέξεις» οι Τούρκοι, μιας και η Χάποελ δύσκολα θα χάσει από την αποδυναμωμένη και αποκλεισμένη Κράσνι. Όλα αυτά, θεωρώντας ως «δεδομένη» την νίκη επί της Νεπτούνας στο ΟΑΚΑ.
Μια στιγμή… μια ολόκληρη ζωή έζησε ο ΠΑΟΚ, ο οποίος μπορεί να ολοκληρώσει στη λιθουανική πρωτεύουσα με επιτυχία την αντεπίθεσή του. Ο Άρης κοιτάζει μακριά και η ΑΕΚ πρέπει να σταματήσει να κάνει αντιπολίτευση μέχρι και… στον εαυτό της, ώστε να μην πάει χαμένος ο κόπος και «στράφι» η επένδυση του Μάκη Αγγελόπουλου για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Ίσως να είναι αυτή που της στοιχίζει μέχρι τώρα, με την πόλη της προέλευσής της όμως να κρίνει άλλο ένα κρίσιμο «σταυροδρόμι»…
Ραφαήλ Αλαγάς