Υπάρχει μία βασική παραδοχή όλων όσοι ασχολούνται με το πρότζεκτ δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ της "Διπλής Ανάπλασης" σε Βοτανικό και Λεωφόρο Αλεξάνδρας, που έχει βεβαίως ως "αιχμή του δόρατος", τις νέες γηπεδικές εγκαταστάσεις του Παναθηναϊκού στην πρώτη (κι άκρως υποβαθμισμένη σήμερα) περιοχή της Αθήνας:

Το όλο μοντέλο είναι τόσο σύνθετο και παραμετρικό (όσο κανένα άλλο πρότζεκτ στην πρωτεύουσα εδώ και 40 χρόνια), που αφενός θα πρέπει να είναι "δεμένο" από παντού με βάση την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία (αφού απ’ τις Βρυξέλλες θα προκύψει το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης) κι αφετέρου, το εύρος των λεπτομερειών του, αλλά και το πώς θα εξελιχθεί η τελική συμφωνία ανάμεσα σε όλες τις πλευρές, δεν μπορεί (ακόμα) να τις γνωρίζουν παρά ελάχιστοι άνθρωποι.

Διότι η τελική δομή του πρότζεκτ δεν έχει οριστικοποιηθεί, ούτε έχει "κλειδώσει" ακόμη σε όλα τα επίπεδα, καθότι υπάρχουν πολλά βασικά ζητήματα που πρέπει πρώτα να διευθετηθούν. Όπως: α) η σύμβαση ανάμεσα σε Ερασιτέχνη-ΠΑΕ για φιξ ετήσιο ποσό ως προς τα δικαιώματα χρήσης του ποδοσφαιρικού γηπέδου, για όσο καιρό το χρησιμοποιεί η ΠΑΕ και β) η συμφωνία ανάμεσα στην ΠΑΕ και το Δήμο Αθηναίων για το "ενοίκιο" που θα πρέπει να καταβάλλει η πρώτη σε ετήσια βάση, για τις εμπορικές χρήσεις στο νέο γήπεδο ή πέριξ αυτού.

Και τα δύο είναι υπέρ-βασικά ζητήματα που πρέπει να συμφωνηθούν, πριν οδηγηθούμε (με βάση τους κυβερνητικούς πόθους ως το τέλος του 2020) στην περίφημη υπογραφή των μνημονίων συναντίληψης ανάμεσα στους έξι εμπλεκόμενους φορείς του έργου. Αυτά ως μία πρώτη "βάση", για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε συνολικά την κουβέντα γύρω από το πρότζεκτ της "Διπλής Ανάπλασης", παρακολουθώντας τη, βήμα-βήμα από τούδε και στο εξής.

Η δεύτερη παραδοχή στο όλο θέμα, είναι πως οι εγκαταστάσεις του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού στην περιοχή (κλειστό γήπεδο για τα ερασιτεχνικά τμήματα μίνιμουμ 2.000 θέσεων, πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων και κτιριακές εγκαταστάσεις-γραφεία του συλλόγου) θα είναι ιδιόκτητες και δεν θα επιβαρύνουν ούτε το "πορτοφόλι" του Α.Ο., ούτε το δημόσιο (μέσω των προερχόμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, κονδυλίων), καθώς με βάση το Π.Δ. η ανέγερσή τους αποτελεί υποχρέωση των ιδιοκτητών του εμπορικού Βωβού (ήτοι Alpha Bank και Πειραιώς ή όποιου το αγοράσει).

Η τρίτη παραδοχή είναι πως το ποδοσφαιρικό γήπεδο, ιδιοκτησιακά θα ανήκει στο δημόσιο. Διότι το δημόσιο θα το κατασκευάσει.

"Και το γήπεδο μπάσκετ;" είναι η επόμενη, απολύτως λογική ερώτηση. Εδώ το τοπίο είναι ακόμη πιο "θολό" και -με βάση το πώς δρομολογούνται πια οι εξελίξεις- το Sport24.gr έρχεται να "φωτίσει" σήμερα όλες τις παραμέτρους.

ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ 2009

Για να προχωρήσουμε στο κυρίως θέμα, είναι απαραίτητη η εξής εισαγωγή, που ενδεχομένως να αγνοούν οι περισσότεροι. Από το 2009, δηλαδή μετά την εκδίκαση των προσφυγών που είχαν γίνει κατά της "Διπλής Ανάπλασης" (στο σύνολό της), μπασκετικό γήπεδο ΔΕΝ προβλέπεται πουθενά στο πρότζεκτ και στο Προεδρικό Διάταγμα! Απ’ τη στιγμή που δεν "έβγαιναν" τα τετραγωνικά μέτρα ως προς το επιτρεπτό ποσοστό δόμησης (47.000 τ.μ. για όλη την περιοχή του Βοτανικού), το γήπεδο μπάσκετ βγήκε εκτός "κάδρου". Κι αυτό είναι ξεκάθαρο και νομοθετημένο.

Επιχείρησε να το επαναφέρει στην κουβέντα προ 15 μηνών, ως πρόεδρος του Ερασιτέχνη, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στις συζητήσεις του με τη νέα δημοτική αρχή της Αθήνας, προκειμένου να βρεθεί (πολεοδομικά και χωροταξικά) χώρος για να στεγαστεί και μία μπασκετική σάλα 14.000 θέσεων στην περιοχή εντός της "Διπλής Ανάπλασης".

Ακολούθησαν συσκέψεις επί συσκέψεων, συζητήσεις επί συζητήσεων, διαφωνίες, εντάσεις κι εντέλει η αποχώρηση του Γιαννακόπουλου απ’ το πρότζεκτ (κι ακολούθως από το προσκήνιο της ΚΑΕ Παναθηναϊκός), με ξεκάθαρες αιχμές κατά της δημοτικής αρχής και του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ, Γιάννη Αλαφούζου.

ΟΜΟΡΟ ΚΙ "ΑΥΤΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ"

Το τελευταίο δίμηνο, τόσο απ’ την πλευρά του δήμου, όσο κι από άλλες εμπλεκόμενες πλευρές -με αποκορύφωμα χθεσινό (Κυριακή 15/11) δημοσίευμα πολιτικής εφημερίδας- έχει γίνει σαφές πως το μπασκετικό γήπεδο, θα παρέμενε εκτός "Διπλής Ανάπλασης".

Διότι κρίθηκε πως απ’ τη στιγμή που κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν στο Προεδρικό Διάταγμα, θα εμπεριείχε τεράστιο ρίσκο να "μπει" τώρα -ακόμη κι αν αναπροσαρμόζονταν κι περιορίζονταν σε μέγεθος τα υπόλοιπα κτίσματα- καθότι θα υπήρχε κίνδυνος νέων προσφυγών, που θα πήγαιναν την όλη διαδικασία πίσω μίνιμουμ μία διετία.

Αποφασίστηκε λοιπόν να κατασκευαστεί σε όμορο -με τη "Διπλή Ανάπλαση"- οικόπεδο, όχι όμως με χρήματα του δημοσίου (διότι δεν θα μπορούσαν να αντληθούν κεφάλαια από την Ε.Ε., καθότι πρόκειται για διαφορετικό πρότζεκτ), αλλά με αυτοχρηματοδότηση.

Δηλαδή με τη συμμετοχή ιδιώτη, με το συνολικό κόστος να υπολογίζεται στα 20 με 22 εκατ. ευρώ. Και με επιπλέον στόχο, όπως "επικοινωνήθηκε", να είναι μία πολυλειτουργική σάλα, ώστε να μπορεί να αποφέρει κι άλλα έσοδα μελλοντικά (συναυλίες, συνέδρια κλπ).

ΔΕΝ (ΘΑ) ΞΕΡΕΙ ΑΝ... ΧΤΙΖΕΤΑΙ

Όπως γίνεται αντιληπτό και μόνο το γεγονός ότι γίνεται κουβέντα για "αυτοχρηματοδότηση", η όλη ιδέα "αδυνατίζει" ως προς την υλοποίησή της σε όλα τα επίπεδα. Ποιος θα δώσει σ’ αυτές τις εποχές 20-22 εκατ. ευρώ για να μπει στη διαδικασία να κατασκευάσει ένα μπασκετικό γήπεδο, χωρίς (το κυριότερο) να γνωρίζει καλά-καλά, αν θα μπορεί να το φτιάξει!

Διότι απ’ τη στιγμή που η μπασκετική σάλα δεν θα βρίσκεται εντός της "Διπλής Ανάπλασης", ως πρότζεκτ ξεκινάει από μηδενική βάση. Αφενός διότι δεν είναι σίγουρο αν υπάρχει "καθαρός" χώρος όμορου οικοπέδου, που να μην εγείρει σε χρόνο... dt προσφυγές από ένα σωρό "καλοθελητές".

Κι αφετέρου, διότι η όλη διαδικασία αρχίζει από το "σημείο μηδέν", ως προς την πολεοδόμηση, τις άδειες, τη δημιουργία νέου Προεδρικού Διατάγματος.

Κι ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι όλα εξελιχθούν σε απόλυτο βαθμό, όπως θα επιθυμεί ο κατασκευαστής του μπασκετικού γηπέδου, για όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω θα χρειαστεί -τουλάχιστον- μία τριετία, στο πολύ καλό σενάριο...

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΕΛΕΙ ΟΑΚΑ

Τι "δείχνουν" οι "πίσω γραμμές" όλης αυτής της πρότασης του όμορου οικοπέδου; Την ξεκάθαρη διάθεση της κυβέρνησης να φωνάξει μετά από λίγο καιρό (όταν πλέον θα έχει δρομολογηθεί πλήρως η "Διπλή Ανάπλαση") και την ΚΑΕ Παναθηναϊκός, για να της προτείνει να πάρει εξ ολοκλήρου πάνω της τη μπασκετική σάλα του ΟΑΚΑ.

Με μηδενικό μίσθωμα, αλλά με απόλυτη υποχρέωσή της την ανάληψη των εξόδων συντήρησής της. Κάτι που, στην τελική, γίνεται κι όλα αυτά τα χρόνια που αγωνίζεται ο μπασκετικός Παναθηναϊκός στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων.

Η ΑΕΚ φεύγει (και) από το μπασκετικό ΟΑΚΑ και η κυβέρνηση ψάχνοντας μία μόνιμη λύση, θα φέρει στο τραπέζι προς την ΚΑΕ Παναθηναϊκός την παραχώρηση του γηπέδου μπάσκετ στο Ολυμπιακό Στάδιο με πολυετή σύμβαση (49 χρόνια), βάση της οποίας θα έχει το δικαίωμα να κάνει ότι παρέμβαση θέλει (εντός των επιτρεπτών ορίων) ως προς τη δημιουργία νέων εμπορικών χώρων κ.ο.κ.

ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ

Προς αυτή την κατεύθυνση οδηγούνται εδώ και μήνες οι κυβερνητικές σκέψεις. Και το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση, είναι το πώς θα "υποδεχθεί" τη συγκεκριμένη κυβερνητική σκέψη η ΚΑΕ Παναθηναϊκός και δη η ιδιοκτησία της

Ήδη όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του Sport24.gr, υπάρχει -σε πρώτο βαθμό- πολύ έντονη δυσαρέσκεια στα υψηλά κλιμάκια της "πράσινης" ΚΑΕ, αφενός γιατί (με βάση τα δημοσιεύματα) βγήκε οριστικά εκτός πλάνου "Διπλής Ανάπλασης" το μπασκετικό γήπεδο κι αφετέρου για την απουσία ενημέρωσης από την πλευρά του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, γύρω από όλες τις συζητήσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα για το πρότζεκτ του Βοτανικού.

Τι θα γίνει αν πέσει κι επίσημα από την κυβέρνηση μέσα στους επόμενους μήνες το πλάνο "μονιμοποίηση στο ΟΑΚΑ" για τη μπασκετική ομάδα; Σ’ αυτό μπορεί να απαντήσει μόνο η ΚΑΕ και η ηγεσία της.

Διότι αν και ο μπασκετικός Παναθηναϊκός "γιγαντώθηκε" και δημιούργησε την παντοδυναμία του ως "εξάστερος", έχοντας ως "βάση" όλων των θριάμβων του απ’ το 1995 το κλειστό του ΟΑΚΑ, η "αποκοπή" του στο κομμάτι των εγκαταστάσεων απ’ τον υπόλοιπο σύλλογο και την "παναθηναϊκή κυψέλη" που θα λειτουργεί 365 μέρες το χρόνο στο Βοτανικό, δημιουργεί δεδομένες ανησυχίες για τη δυναμική του.

Το μέλλον θα δείξει, καθώς οι κρίσιμες αποφάσεις πλησιάζουν...