Δευτέρα, 09 Αύγουστος 2021 16:27

ΠΑΡΗΣ ΚΑΛΛΙΝΕΤΡΗΣ: Από τα γκολπόστ στην προπονητική

Γράφτηκε από τον

Συνέντευξη στον Παναγιώτη Πρεζεράκο

Βαδίζει πλέον στα 42 έχοντας επιδείξει μια σημαντική ποδοσφαιρική διαδρομή 23 χρόνων σχεδόν σε ομάδες, κυρίως της Μεσσηνίας, με την Καλαμάτα και τον Πάμισο, να αποτελούν ξεχωριστό κομμάτι, σε σχέση με τις υπόλοιπες που αγωνίστηκε.
Λόγω του σπάνιου χαρακτήρα του, αλλά και της αρκετά καλής αγωνιστικής του εικόνας είχε κερδίσει την συμπάθεια παραγόντων, προπονητών, συμπαικτών και αντιπάλων με τους οποίους συνεργάστηκε όλα τα χρόνια που έπαιζε ποδόσφαιρο. Ο λόγος για τον Πάρη Καλλιντέρη, ο οποίος εδώ και λίγο καιρό αποφάσισε να “κρεμάσει” τα παπούτσια του και να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στο χώρο του ποδοσφαίρου. Αυτό το κεφάλαιο αφορά την προπονητική, όπου τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει να ασχολείται με την εκγύμναση νεαρών και όχι μόνο τερματοφυλάκων. Ηδη τη χρονιά που πέρασε είχε αναλάβει την τεχνική καθοδήγηση των τερματοφυλάκων του Πάμισου. Είναι κάτι που του αρέσει πάρα πολύ και θέλει να ασχοληθεί και επαγγελματικά, μεταδίδοντας τις γνώσεις του, αλλά και τις εμπειρίες που αποκόμισε τα χρόνια που αγωνιζόταν. Για το λόγο αυτό παρακολούθησε τη σχολή UEFA D, κάνοντας έτσι το πρώτο βήμα για να ανέβει και τις επόμενες κατηγορίες.
Ο έμπειρος τερματοφύλακας αναφέρθηκε στην απόφαση του να σταματήσει το ποδόσφαιρο και να ασχοληθεί με την προπονητική, για τον Πάμισο, όπου φέτος ξεκίνησε από την ομάδα της Μεσσήνης την ενασχόληση του με την προπόνηση τερματοφυλάκων. Επίσης αναφέρθηκε στο τι έχει κρατήσει στη μνήμη του όλα τα χρόνια που έπαιζε μπάλα, για το πρότυπο του, τον σπουδαίο Ιταλό τερματοφύλακα Τζιανλουίτζι Μπουφόν και τα σχέδια του να παραμείνει στο ποδόσφαιρο από τη θέση του προπονητή τερματοφυλάκων. Δεν παρέλειψε να δώσει τις συμβουλές του στους νεαρούς ποδοσφαιριστές που θέλουν να αγωνιστούν στη θέση του τερματοφύλακα και κλείνοντας αναφέρθηκε στη συνεργασία του με την ακαδημία “Tornados” και τα μελλοντικά του σχέδια. Για όλα τα παραπάνω μίλησε στη συνέντευξη που παραχώρησε στην “Ελευθερία”.

- Πιστεύετε ότι ήταν η ώρα για να πείτε το αντίο στην ενεργό δράση;

“Από τη στιγμή που ένιωσα ότι ήρθε η ώρα της μετάβασης σε ένα διαφορετικό ρόλο από αυτόν του ποδοσφαιριστή σε αυτόν του προπονητή τερματοφυλάκων, θεώρησα ότι όντως είναι η κατάλληλη στιγμή”.

- Τι ήταν αυτό που σας έκανε να γίνετε τερματοφύλακας και δεν επιλέξατε κάποια άλλη θέση;

“Από το σχολικά χρόνια και τις γειτονιές μου άρεσε πάντα να παίζω τερματοφύλακας. Χωρίς να έχω δει κάποιον της εποχής που να μου άρεσε και να θέλω να γίνω σαν αυτόν. Αργότερα στην πορεία όταν ασχολήθηκα με το ποδόσφαιρο από την ακαδημία της Καλαμάτας του κ. Παπαδόπουλου οι επαφές μας με τους παίκτες της μεγάλης ομάδας τότε, μας έκανε να ταυτιζόμαστε με αυτούς”.

- Τι θα συμβουλεύατε τους νεαρούς που έχουν αρχίσει να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα αυτούς που επιλέγουν τη θέση του τερματοφύλακα;

“Να εκμεταλλευτούν το ότι στο σημερινό ποδόσφαιρο υπάρχουν καλύτερες υποδομές απ’ ότι τα προηγούμενα χρόνια κυρίως γηπεδικές. Μέσα από την αγάπη γι’ αυτό που κάνουν να δουλεύουν και να έχουν υπομονή έτσι ώστε να μπορέσουν να εξελιχθούν. Χωρίς ωστόσο αυτό να γίνεται εις βάρος του σχολείου”.

- Σε όλη την ποδοσφαιρική διαδρομή σας συνεργαστήκαμε με αρκετούς παράγοντες, προπονητές και ποδοσφαιριστές. Από αυτούς είναι κάποιος που εκτιμάτε ιδιαίτερα;

“Οντως συνεργάστηκα με πολλούς προπονητές, παράγοντες, ποδοσφαιριστές και αυτό που πάντα έκανα, ήταν να παίρνω από τον καθένα στοιχεία είτε θετικά, είτε αρνητικά τα οποία “χρησιμοποιούσα” ανάλογα στη μετέπειτα πορεία μου. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον γι’ αυτό και ευχαριστώ τον κάθε ένα ξεχωριστά”.

- Οταν έπαιζες ποδόσφαιρο είχε κάποιον παίκτη ως πρότυπο; Θα ήθελες να είχες μοιάσει σε κάποιον;

“Σαν τερματοφύλακας της δικής μου εποχής ήταν ο Μπουφόν, ο οποίος εκτός του τρόπου παιχνιδιού του, μου άρεσε και η ηγετική μορφή του μέσα στον αγωνιστικό χώρο”.

- Από όλη την ποδοσφαιρική διαδρομή σου, τι σου έχει μείνει στη μνήμη και θα το θυμάσαι πάντα;

“Πολλά είναι αυτά που μπορώ να θυμηθώ, κυρίως μου έχουν μείνει παιχνίδια που είχαν τον τίτλο του τοπικού ντέρμπι και συνοδεύονταν από την παρουσία αρκετού κόσμου. Το κυριότερο όμως ήταν ο αγώνας του κυπέλλου Ελλάδας με την ΑΕΚ, όταν ήμουν στην Καλαμάτα σε ένα γήπεδο κατάμεστο”.

- Ποια η γνώμη σας για την Καλαμάτα τη χρονιά που έφυγε όπου αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στο Νότιο όμιλο της Football League και επέστρεψε μετά από αρκετά χρόνια στη Β’ εθνική (σημερινή Super League 2);

“Οι αριθμοί τα λένε όλα. Φάνηκε μια σοβαρότητα και μια αγωνιστική σταθερότητα που σε συνδυασμό με τον παράγοντα έδρα η ομάδα έκανε αυτή την πορεία, που είχαμε χρόνια να δούμε. Εύχομαι να υπάρχει ανάλογη συνέχεια από τη στιγμή που φαίνεται ότι η ομάδα πλέον έχει το μεγαλύτερο όπλο, αυτό της ισχυρής διοίκησης”.

- Ποια πιστεύετε θα είναι η εικόνα του ποδοσφαίρου στη Μεσσηνία, μετά τη διακοπή ενός χρόνου σχεδόν λόγω του κορονοϊού;

“Ξεκινάει από φέτος ένα restart για το Μεσσηνιακό ποδόσφαιρο, ύστερα από δύο χρόνια σχεδόν και εύχομαι αυτή η μεγάλη αποχή να μας ανταμείψει αγωνιστικά”.

- Τη χρονιά που πέρασε είχες αναλάβει την τεχνική καθοδήγηση των τερματοφυλάκων στον Πάμισο, όμως λόγω κορονοϊού, δεν εξελίχθηκε όπως θα θέλατε. Πως σχολιάζεις όλο αυτό;

“Μου δόθηκε η ευκαιρία η αρχή της μετάβασης μου να ξεκινήσει από μία ομάδα της οποίας ήμουν πολλά χρόνια ποδοσφαιριστής. Με καινούργια διοίκηση, νέα πρόσωπα που έδειξαν πολύ ζήλο να πετύχει η ομάδα. Παρόλο το καλό μας ξεκίνημα δυστυχώς η πανδημία έφερε τη δεύτερη καραντίνα. Υστερα από 5 μήνες ξεκινήσαμε μια ποδοσφαιρική παρωδία, που διήρκεσε 3 μήνες και με ένα “τουρνουά” ούτε ενός γύρου σχεδόν. Το βάρος όλο έπεσε στους ποδοσφαιριστές των ομάδων, οι οποίοι κλήθηκαν σε διάστημα τριών εβδομάδων να μπουν σε ρυθμούς πρωταθλήματος. Λογικό ήταν να μην είναι έτοιμοι τόσο γρήγορα και να μην μπορούν να δώσουν το 100% αγωνιστικά. Πάραυτα, τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια που μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν καταπολεμώντας πολλές παραμέτρους όπως των τραυματισμών, της κούρασης και των καιρικών συνθηκών λόγω των καλοκαιρινών μηνών που αγωνιζόμασταν. Δυστυχώς το τέλος του πρωταθλήματος μας βρήκε στο τοπικό όμως σε συνδυασμό με το νέο γήπεδο που ήδη έχει ανακατασκευαστεί και το βάρος της φανέλας αυτής της ομάδας εύχομαι να ξαναβρεθεί πάλι στην πιο πάνω κατηγορία”.

- Τα τελευταία χρόνια παράλληλα με το ποδόσφαιρο έχετε ξεκινήσει να ασχολείστε με την προπόνηση τερματοφυλάκων. Αυτό θα είναι και το επόμενο βήμα στο χώρο του ποδοσφαίρου;

“Είναι κάτι το οποίο το σκεφτόμουν πολλά χρόνια πριν σταματήσω και θέλω να είναι το επόμενο βήμα μου στο χώρο του ποδοσφαίρου. Να επισημάνω ότι παρακολούθησα τη σχολή για την απόκτηση διπλώματος UEFA D, που αφορά κυρίως τις ακαδημίες και είναι το πρώτο βήμα για να ανέβω και στις επόμενες κατηγορίες. Εχω ξεκινήσει συνεργασία με την ακαδημία “Tornados” των Αρη Γαλανόπουλου και Γιάννη Ζαπρόπουλου, μια ακαδημία με πολλά παιδιά και άριστες γηπεδικές εγκαταστάσεις. Οι βλέψεις μου δεν είναι μόνο να εργαστώ σε επίπεδο ακαδημιών, αλλά να συνεχίσω να δουλεύω και σε επίπεδο ανδρικών ομάδων, όπως τη χρονιά που πέρασε στον Πάμισο”.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Πάρης Καλλιντέρης ξεκίνησε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο το 1993 σε ηλικία 13 ετών από τις ομάδες υποδομής της Καλαμάτας, την εποχή που ήταν πρόεδρος ο Σταύρος Παπαδόπουλος. Εμεινε στην Καλαμάτα 6 χρόνια (1993-1999) στην ομάδα Π.Ο.Κ. που αποτελούσε την ακαδημία της Καλαμάτας εκείνη την περίοδο. Αμέσως μετά λόγω σπουδών αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Πάτρα, καθώς πέρασε στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών Τ.Ε. Στην Πάτρα έμεινε 6 χρόνια και παράλληλα με τις φοιτητικές του υποχρεώσεις έπαιξε ποδόσφαιρο σε ομάδες Δ’ εθνικής τη Θύελλα Πατρών (2001-2003) και τον Φωστήρα Ομβρυάς (2003-2005). Μετά από 6 χρόνια σπουδών επέστρεψε στην Καλαμάτα και αγωνίστηκε για 3 χρόνια στον Απόλλων Πεταλιδίου, που συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Δ’ εθνικής από το 2005 έως και το 2008. Την 3η χρονιά η ομάδα του Πεταλιδίου υποβιβάστηκε στην Α’ τοπική Μεσσηνίας. Επόμενη ομάδα ήταν ο Πάμισος, όπου έπαιξε από το 2008 έως το 2011. Την αγωνιστική περίοδο 2011-2012 έπαιξε στην Καλαμάτα με την οποία πήρε το πρωτάθλημα στη Football League 2, όπως ονομαζόταν η κατηγορία ή οποία ήταν επαγγελματική. Από το 2012 έως και το 2018 αγωνίστηκε σε ομάδες της Α’ τοπικής (Σπερχογεία 2 χρόνια, Πάμισο, Εθνικό Μελιγαλά, Πανθουριακό). Το 2018 έπαιξε στον Τσικλητήρα Πύλου που συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Γ’ εθνικής. Μετά ένα χρόνο στη Σπερχογεία και ακολούθησε ο Πάμισος, αλλά αυτή τη φορά ως προπονητής τερματοφυλάκων.