Μετά από 25 χρόνια παρουσίας του στους αγωνιστικούς χώρους, ο Γιάννης Χελάς αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Μάλιστα, την απόφαση του αυτή γνωστοποίησε τον περασμένο Απρίλιο μία ημέρα πριν τη διεξαγωγή του τελικού κυπέλλου Μεσσηνίας, ανάμεσα στην ομάδα του την Α.Ε. Μάνης και τον Πανθουριακό, στη διάρκεια της συνέντευξη τύπου των δύο ομάδων, που έγινε στην αίθουσα εκδηλώσεων του αθλητικού κέντρου της ΕΠΣΜ.
Ο λόγος για τον Γιάννη Χελά, ο οποίος απάντησε θετικά στην πρόσκληση μας να μιλήσουμε για την πορεία του στο χώρο του ποδοσφαίρου για 25 χρόνια και τις στιγμές καλές και άσχημες που έζησε όλο αυτό το διάστημα. Ο έμπειρος επιθετικός θεωρεί ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για να κρεμάσει τα παπούτσια του με τη λήξη της αγωνιστικής σεζόν 2021-22 και σε αυτό έπαιξαν το ρόλο τους οι επαγγελματικές και οικογενειακές του υποχρεώσεις, συν το γεγονός ότι ένα πρόβλημα με τη μέση του δεν του επιτρέψει να συνεχίσει να παίζει.
Στη διαδρομή του όλα αυτά τα χρόνια στο ποδόσφαιρο, ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων, αλλά τη δουλειά του, αυτή για την οποία τον είχαν στο δυναμικό τους αρκετές ομάδες, ήταν η ευχέρεια του στο σκοράρισμα. Χαρακτηριστικό είναι στις περισσότερες ομάδες που αγωνίστηκε σημείωσε αρκετά γκολ. Τέσσερις φορές χρίστηκε πρώτος σκόρερ όχι μόνο της ομάδας στην οποία αγωνιζόταν, αλλά και του αντίστοιχου πρωταθλήματος, ενώ όπως επισήμανε ο ίδιος από τις καλύτερες χρονιές του ήταν όταν αγωνίστηκε στην Σπερχογεία, σε μια τρελή χρονιά όπως την χαρακτήρισε, όπου σημείωσε 35 γκολ και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, αλλά και της ομάδας.
Μεταξύ άλλων στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, μίλησε για το πως αποφάσισε να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο, τις αλλαγές που έχουν γίνει στο χώρο από τότε που ξεκίνησε έως σήμερα, τους ανθρώπους που συνεργάστηκε, το ότι ήθελε να κάνει περισσότερα πράγματα σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά δεν τον άφησαν οι επιλογές που έκανε. Είναι ικανοποιημένος με τα όσα κατάφερε σε ερασιτεχνικό επίπεδο και συλλογικά και ατομικά. Χαρακτήρισε τη φετινή χρονιά ιδιαίτερη, μιας και στο ξεκίνημα, τις πρώτες ημέρες της προετοιμασίας έχασε τον φίλο του και για πολλά χρόνια συμπαίκτη του Κώστας Αργυρόπουλο, ο οποίος έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Αυτό το γεγονός συγκλόνισε τον ίδιο αλλά και όλους στην ομάδα της Μάνης. Κλείνοντας σημείωσε ότι θα συνεχίσει να βρίσκεται στο χώρο του ποδοσφαίρου, ως συνεργάτης του νέου προπονητή της ομάδας Γιώργου Αργυρόπουλου, ενώ θα έχει και την τεχνική καθοδήγηση των αναπτυξιακών ομάδων της ΑΕΜ για 4η σερί χρονιά. Επίσης στα μελλοντικά του σχέδια είναι να ολοκληρώσει τα μαθήματα στις σχολές προπονητών που έχει αφήσει στη μέση και να πάρει το δίπλωμα.

- Τις σας “έσπρωξε” να ασχοληθείτε με το ποδόσφαιρο. Πότε ξεκινήσατε να παίξετε ποδόσφαιρο;

“Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο στην ηλικία 8 με 9 χρονών. Από μικρό παιδί με θυμάμαι με μια μπλούζα της ΑΕΚ και μια μπάλα στα πόδια. Κάποιοι φίλοι μου από το σχολείο έπαιζαν σε ομάδα στην Αναγέννηση Παραλίας πήγα μαζί τους σε μια προπόνηση και αυτό ήταν από εκείνη την ημέρα δεν θυμάμαι τον εαυτό μου χωρίς ποδόσφαιρο μέχρι και τώρα”.

- Πως ήταν τα πράγματα όταν ξεκινήσατε το ποδόσφαιρο και πως είναι τώρα μετά από μια διαδρομή 25χρονών στο χώρο;

“Σίγουρα έχουν αλλάξει πάρα πολλά. Πρώτο και κυριότερο τα γήπεδα τότε να υπήρχαν δύο άντε τρία γήπεδα με χορτάρι και όλα τα άλλα ξερά. Τώρα οι συνθήκες είναι καλύτερες γιατί υπάρχουν γήπεδα είτε με συνθετικό τάπητα είτε με φυσικό χορτάρι. Τότε υπήρχαν τοπικές ομάδες που σχεδόν όλες είχαν τμήματα υποδομών τζούνιορ, προτζούνιορ, παίδων και θυμάμαι γινόντουσαν πρωταθλήματα μεγάλης διάρκειας τώρα βλέπουμε να μην υπάρχει τόσο πολύ αυτό και να έχουν μπει στο χώρο και οι ιδιωτικές ακαδημίες ποδοσφαίρου”.

- Με τους ανθρώπους που συνεργαστήκατε όλα αυτά τα χρόνια, παίκτες, προπονητές, παράγοντες ξεχωρίσατε κάποιους; Πήρατε κάτι από αυτούς, μάθατε πράγματα;

“Ολα αυτά τα χρόνια γνώρισα και συνεργάστηκα με πάρα πολλούς ανθρώπους του χώρου. Υπήρξα σε ομάδες με προπονητές και συμπαίκτες που έχουν αφήσει το στίγμα τους στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Κάποιοι από αυτούς με πρωταθλήματα, άλλοι με κύπελλα Ελλάδας, άλλοι με ευρωπαϊκές συμμετοχές. Πάντα προσπαθούσα να πάρω πράγματα από αυτούς, είτε αγωνιστικά, είτε νοοτροπίας ειδικά σε μικρότερη ηλικία και στα πρώτα μου χρόνια σαν επαγγελματίας. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποιον, γιατί σίγουρα θα αδικήσω κάποιον άλλον. Από παράγοντες γνώρισα και συνεργάστηκα με ανθρώπους που ήταν αληθινοί, έντιμοι και σωστοί στις συμφωνίες μας και από την άλλη υπήρξαν και αυτοί που αθέτησαν συμφωνίες και πάντα τους έψαχνες στο τέλος της σεζόν”.

- Απ’ όλη την πορεία σας αυτά τα 25 χρόνια στους αγωνιστικούς χώρους, είστε ικανοποιημένος από την παρουσίας σας, θα θέλατε να έχετε πετύχει περισσότερα;

“Σίγουρα όσα χρόνια ασχολήθηκα επαγγελματικά θα ήθελα να έχω κάνει πολλά περισσότερα όμως είτε από κακές επιλογές σε ομάδα, είτε από συμφωνίες πουν δεν εκπληρώθηκαν με έκαναν πρόωρα να σταματήσω το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Στο ερασιτεχνικό είμαι ικανοποιημένος έκανα αρκετές καλές χρονιές και συλλογικά αλλά και ατομικά”.

- Από τη διαδρομή σας όλα αυτά τα χρόνια ζήσατε πολλές καλές και κακές στιγμές. τι σας έχει μείνει, τι θα θυμάστε απ’ όλο αυτό το διάστημα;

“Στο ποδόσφαιρο αλλά και στον αθλητισμό υπάρχουν καλές και κακές στιγμές. Αγαπημένες και καλές στιγμές ήταν οι χρονιές με το Μεσσηνιακό στην Γ’ εθνική πού πήραμε την άνοδο, στη Β’ αλλά και αργότερα στην Α’ τοπική με κατάκτηση του νταμπλ και την άνοδο στην Γ εθνική, αλλά και η πρώτη μου χρονιά στο τοπικό στην Σπερχογεία ήταν μια τρελή χρονιά σε ατομικό επίπεδο. Από κακές στιγμές ήταν οι συνεχόμενοι υποβιβασμοί με το Μεσσηνιακό από Β’ και Γ’ εθνική”.

- Τι έχετε να μας πείτε για τη φετινή χρονιά σας, την τελευταία σας ως ποδοσφαιριστής; Μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε ως μια ιδιαίτερη χρονιά;

“Η φετινή χρονιά θα μου μείνει αξέχαστη και ναι θα την χαρακτήριζα ιδιαίτερη για πολλούς λόγους. Ξεκίνησε πάρα πολύ άσχημα διότι στις πρώτες ημέρες της προετοιμασίας μας σε μια προπόνηση είχαμε τον αναπάντεχο χαμό του Κώστα Αργυρόπουλου ενός φίλου και για πολλά χρόνια συμπαίκτη μου. Ηταν ένα γεγονός που συγκλόνισε όλους στην ομάδα αλλά ταυτόχρονα μας έκανε πιο δυνατούς και δεμένους σαν πραγματική οικογένεια. Κάναμε εκπληκτική χρονιά με μεγάλο σερί νικών στο πρωταθλήματα και κύπελλο, τερματίζοντας τρίτοι στο πρωτάθλημα και φτάνοντας την ομάδα για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελικό κυπέλλου”.

- Τι σας οδήγησε στην απόφαση να αποσυρθείτε από την ενεργό δράση; Γιατί επιλέξατε τη φετινή αγωνιστική περίοδο;

“Σίγουρα ηλικιακά με έπαιρνε να παίξω δυο τρία χρόνια ακόμα. Η απόφαση να σταματήσω είχε παρθεί πριν καν αρχίσει η χρονιά, δεν το είχα πει πουθενά. Στη μέση της χρονιάς το είπα στους συμπαίκτες μου αλλά δεν με πίστευαν. Οι επαγγελματικές και οικογενειακές μου υποχρεώσεις, αλλά και κάποια προβλήματα με τη μέση μου δεν με άφηναν να είμαι αυτός που ήθελα εγώ και έτσι πήρα την απόφαση να αποσυρθώ”.

- Αν και αποφασίσατε να κρεμάσετε τα παπούτσια σας, έχετε στα μελλοντικά σας σχέδια της παραμονή σας στο ποδόσφαιρο από άλλο πόστο;

“Ναι, θα συνεχίσω να είμαι στο χώρο. Το κομμάτι τον αναπτυξιακών ηλικιών με ενδιαφέρει και μου αρέσει. Ηδη εδώ και τρία χρόνια ασχολούμαι με τις αναπτυξιακές ηλικίες, είμαι υπεύθυνος και προπονητής στις ακαδημίες της Α.Ε. Μάνης και από φέτος θα είμαι και βοηθός του Γιώργου Αργυρόπουλου στην πρώτη ομάδα. Στα μελλοντικά μου σχέδια είναι η ολοκλήρωση των διπλωμάτων προπονητή που έχω αφήσει στη μέση”.

Βιογραφικό

O Γιάννης Χελάς είναι 35 ετών, παντρεμένος με τη Μαρία Καμπουγέρη με την οποία έχουν αποκτήσει ένα παιδί τον Γιώργο 6 ετών. Φέτος αποφάσισε να αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο μετά από 25 χρόνια. Ξεκίνησε να παίζει μπάλα το 1997 στην Αναγέννηση Παραλίας, όπου έμεινε μέχρι το 2001. Την επόμενη χρονιά 2002-2003 αγωνίστηκε στον Ατρόμητο Αθηνών, που συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Β’ εθνικής. Ενα χρόνο μετά (2003-2004) αγωνίστηκε στον Ωρωπό ομάδα Δ’ εθνικής. Από το 2004 έως το 2009 έπαιξε στο Μεσσηνιακό σε Δ’, Γ’, Β’, Γ’ και Δ’ εθνική. Στη συνέχεια έπαιξε για δύο χρόνια (2009-2011) στην Καλαμάτα σε Β’ και Γ’ εθνική. Τη σεζόν 2011-2012 αγωνίστηκε στη Σπερχογεία που συμμετείχε στην Α’ τοπική. Τη διετία 2012-2014 αγωνίστηκε και πάλι στο Μεσσηνιακό σε Α’ τοπική και Γ’ εθνική. Το 2014 έπαιξε για ένα 6μηνο στον Α’ Διαβολιτσίου, που έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα της Α’ τοπικής. Το 2015-2016 αγωνίστηκε με τον Πάμισο στην Α’ τοπική. Μετά για δύο χρόνια (2016-2018) έπαιξε στον Πανθουριακό και ακολούθησε η Α.Ε. Μάνης (Α’ τοπική), στην οποία αγωνίστηκε τα τελευταία 3 χρόνια (2018-2022). Στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου 2021-2022 αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Στο διάστημα που έπαιξε ποδόσφαιρο, είχε αναδειχθεί 4 φορές πρώτος σκόρερ στην Α’ τοπική και τις 4 με διαφορετική ομάδα. Η πιο παραγωγική χρονιά του ήταν το 2012, όπου ως παίκτης της Σπερχογείας σημείωσε 35 γκολ. Το 2013 με τη φανέλα του Μεσσηνιακού σημείωσε 25 γκολ και το 2017 ως παίκτης του Πανθουριακού έβαλε 22 γκολ. Το 2020 αγωνίστηκε σε μία από τις χρονιές του με την Α.Ε. Μάνης, το 2020 σημείωσε 20 γκολ.